Deze oplichters, in de regel bedrijven die gewoon in het handelsregister van de Kamer van Koophandel staan ingeschreven, strijken met hun misleidende praktijken naar schatting zo’n 400 miljoen euro op jaarbasis op.

Deze bedrijven zijn met name handig in het duperen van ondernemers met het aanbieden van advertentiecontracten, vermeldingen op websites en vermeldingen in internet­gidsen, ook wel acquisitie­fraude genoemd.

Oplichting

Acquisitiefraude heeft veel verschijningsvormen. De meest voorkomende is oplichting via de telefoon. Een voorbeeld van hoe zo’n oplichter te werk gaat: Erik de Vries, directeur van een klein bouwbedrijf, wordt opgebeld en hem wordt verteld dat zijn bedrijfsgegevens gratis op een website staan vermeld. Wil hij verlenging van de advertentieplaats, dan kan dit alleen tegen betaling. De Vries ziet geen toegevoegde waarde en geeft aan dat hij verlenging niet op prijs stelt. De oplichter verzoekt De Vries ter bevestiging een nog toe te sturen fax te ondertekenen. Na enkele dagen ontvangt De Vries een factuur van bijna 1200 euro. Wat blijkt: hij heeft geen annuleringsformulier maar een overeenkomst getekend. In tegenstelling tot velen die wel tot betaling overgaan, weigert De Vries de nota te voldoen. Hij stelt zich op het standpunt dat hij misleid is.

Nog een listig voorbeeld: Marga van der Wind, zelfstandig onderneemster met een webwinkel voor kinderkleding, ontvangt een nota van het Kantoor voor Klanten. In de veronderstelling dat het de nota voor de jaarlijkse heffing van de Kamer van Koophandel betreft, gaat Van der Wind achteloos tot betaling over. Pas later ontdekt haar boekhouder dat het om een zogenaamde spookfactuur gaat. Nu is de 149 euro die Van der Wind heeft betaald te overzien. Wat blijft is het katterige gevoel misleid te zijn.

Wetgeving

Fraude is van alle tijden. Acquisitiefraude is echter een relatief nieuw fenomeen dat met name de laatste jaren welig tiert. Zeg maar gerust: oude wijn in nieuwe zakken.

Een organisatie die zich inzet tegen acquisitiefraude is het Steunpunt Acquisitiefraude. Dit landelijke meldpunt verzamelt meldingen van en fungeert als vraagbaak voor gedupeerde bedrijven en organisaties. Daarnaast probeert het samen met andere organisaties de overheid ervan te overtuigen dat de Wet op de oneerlijke handelspraktijken moet worden aangepast.

Momenteel biedt deze wet alleen bescherming aan consumenten en niet aan ondernemers. Dit met de gedachte dat ondernemers in staat worden geacht om hun eigen boontjes te doppen.

Dat aanpassing van deze wet noodzakelijk is, behoeft weinig toelichting. Het aantal frauduleuze bedrijven neemt hand over hand toe. Organisaties slaan zelfs vanuit het buitenland toe. Veel ondernemers zijn financieel gedupeerd. En dan hebben we het nog niet over de emotionele schade van het opgelicht te zijn en het je machteloos te voelen in geval van slachtofferschap.

Tot het moment dat de wet wordt aangepast, dienen ondernemers zelfredzaam te zijn. Het advies is om acquisitie af te wimpelen, niets te tekenen, geen toezeggingen te doen, geen facturen te betalen en fraude te melden.

De auteur is adviseur werkgevers en zelfstandigen bij de RMU. Reageren? sociale­zaken@refdag.nl