„En men vond daar een arme wijze man…”
Wij kunnen de Verlosser in Zijn vernedering aanmerken als een arme Man; arm ten opzichte van uitwendige dingen. „Want gij weet de genade van onze Heere Jezus Christus, dat Hij om uwentwil is arm geworden, daar Hij rijk was, opdat gij door Zijn armoede zoudt rijk worden” (2 Kor. 8:9).

Hij had al de rijkdommen en al de volheid der Godheid in Hem, nochtans werd Hij arm. Velen zijn tegen hun wil arm, doch Hij werd vrijwillig arm. Hij werd een arme dienstknecht. Hoewel Hij het geen roof behoefde te achten Gode even gelijk te zijn, heeft Hij nochtans de gestaltenis van een dienstknecht aangenomen.

Hij nam onze natuur aan, niet in haar beste staat, maar de geringste staat van onze natuur. Hij werd arm in Zijn geboorte, arm in Zijn leven, en arm in Zijn dood. Hij werd geboren, niet uit een koningin, maar uit een geringe maagd; niet in een paleis, maar in een stal, in een kribbe neergelegd. „De vossen hebben holen en de vogels des hemels nesten; maar de Zoon des mensen heeft niet, waar Hij het hoofd nederlegge.”

Hij werd in Zijn leven en in Zijn dood door anderen verzorgd wegens Zijn uiterste armoede. Hij was arm als een mens, en nochtans wijs als God.

R. Erskine, predikant te Dunfermline (Schotland)

(”Preken”)