Tienduizenden refo’s hebben de afgelopen dagen in Utrecht de Wegwijsbeurs bezocht. Tijdens het lezen van de artikelen hierover in deze krant –artikelen met een naar mijn smaak iets te hoog ons-kent-onsgehalte– dwaalden mijn gedachten af naar de Accent­bijlage van 15 oktober. Daarin stond een uitgebreid met ds. Egas uit Nieuwkoop. Naar aanleiding van onderzoek waaruit blijkt dat er in de gereformeerde gezindte steeds meer televisie wordt gekeken, zegt hij afkeurend: „Ons grootste probleem is dat we alles willen hebben wat de wereld biedt.”

Een juiste constatering, maar toen ik twee pagina’s omsloeg, werd ik erin bevestigd dat het kortzichtig is om wereldgelijkvormigheid, zoals helaas vaak gebeurt, uitsluitend te zoeken in zaken als televisiebezit, internetgebruik en leggings. De binnenpagina’s van het katern waren vrijgemaakt voor schreeuwerige advertenties die Wegwijs onder de aandacht moesten brengen van de lezer. ”Exclusieve collectie!” ”In onze stand kunt u pinnen!!”

Ik hoopte op dat moment vurig dat ik niet de enige was die zich afvroeg waarom er nooit een kritisch artikel in deze krant heeft gestaan over dit uit de klauwen gegroeide evenement. Het lijkt erop dat Wegwijs in refokringen de status heeft van wat wel wordt genoemd een „olifant in de kamer”: we kunnen niet om het gedrocht heen, maar hebben stilzwijgend afgesproken dat die er eigenlijk best leuk staat.

Al weken schrijft en adverteert de krant lyrisch over wat er allemaal wel niet te doen is op deze reformatorische –en dus verantwoorde– beurs. Voor de lege commercie en het wereldse materialisme knijpen we graag een oogje toe. Lezers kregen zelfs een Wegwijsgids bij de krant. In deze bijlage, die wat weg heeft van een glossy tijdschrift, lezen we over, ik citeer: „grensverleggende activiteiten”, „heldhaftig avontuur”, „shopping”, „charmant smaakvol genieten”, „lekker luieren”, „riante lounges”, „chique shows” en „hippe workshops.”

Een kledingwinkel prijst zijn waar aan met een zwoel kijkende dame, met daarboven de tekst: „Laat je vorstelijk onthalen en als een prinses kleden.” Kortom, Wegwijs heeft het allemaal. Van peperdure merkkleding en dito hoeden, tot golfbanen en, jawel, nagebouwde oud-Amsterdamse straatjes.

Is het vreemd dat ik mij bij het lezen hiervan afvraag waarom we dan niet gewoon met z’n allen naar de hoofdstad afreizen? Huur een paar bussen, en hup, van de Veluwe in een colonne naar die goddeloze grachtengordel. Ik garandeer: aan hippe winkels, oud-Amsterdamse straatjes en „grensverleggende activiteiten” geen gebrek! Zien ze daar ook eens christenen en kunnen wij laten zien hoe wegwijs wij zijn.

Maar nee, wij klitten liever samen. Lekker refo doen op onze verantwoorde beurs, zonder in aanraking te hoeven komen met andersdenkenden. Zo doen wij christenen precies het tegenovergestelde van wat de Bijbel van ons vraagt. We staan niet in de wereld, maar zijn wel van de wereld.

De auteur is lezer te Alphen aan den Rijn.