„We hebben niet gewacht op een wijziging van de verdragen. De strijdkrachten in de Sinaï zijn uitgebreid naar behoefte voor de veiligheid van de grens”, aldus Rada Hafez. „Wij vragen niemand om toestemming”, zei hij. In het Camp David-vredesakkoord werd de omvang van de Egyptische strijdkrachten en hun materieel in de gedemilitariseerde Sinaï tot een minimum beperkt.

Het vredesakkoord is genoemd naar het buitenverblijf van de Amerikaanse president, waar werd onderhandeld over een einde aan de strijd tussen Egypte en Israël. De twee vochten tegen elkaar na de vestiging van de staat Israël in Palestina in 1948. Egypte trok daarbij de Gazastrook binnen die Israël in 1955 zwaar bestookte. Voorts waren er oorlogen in 1956, 1967 en 1973. Israël gaf in 1982 op basis van de akkoorden de in 1967 bezette Sinaï in ruil voor vrede vrijwel geheel terug.

In de akkoorden is ook vastgelegd dat de VS Egypte met miljarden dollars steunt. Die steun vormde, tot zijn val in februari, de basis van het buitenlands beleid van president Mubarak. De meeste Egyptenaren zagen in het akkoord slechts omkoping van hun corrupte leiders om te doen alsof er vrede met Israël was. Mubarak was de laatste jaren bovendien medeplichtig aan de isolatie van de noodlijdende Palestijnse bevolking van de Gazastrook, tot woede van de meeste Egyptenaren.

Sinds februari zijn de betrekkingen dan ook verslechterd. In augustus schoten Israëli’s bij vergissing vijf Egyptische grenswachten dood in de Sinaï. In september bestormden woedende demonstranten de Israëlische ambassade in Caïro. Het personeel moest door Egyptische commando’s worden gered en het land verlaten.