Hij zegt in Trouw dat veel bestuurders en opiniemakers de misstanden ontkennen, dat wordt volgehouden dat het goed is geregeld en dat veel burgers nauwelijks op de hoogte zijn over de „ruwe werkelijkheid in de peeskamer.”

Asscher wil af van het idee dat alle vrouwen vrijwillig in de seksindustrie werken. Hij stelt dat de zwijgzaamheid rust op de angst om als fatsoensrakker of preuts te worden neergezet. „Maar je komt helemaal niet toe aan discussies over preutsheid of fatsoensrakkerij als je spreekt over mensenhandel. Die termen staan buiten de orde van dit probleem. Het is een nationale vergissing dat onze omgang met prostitutie thuishoort in het rijtje vrijheid, blijheid en tolerantie. Dat strookt niet met de werkelijkheid.”