Het stadsdebat was een oude wens van het inmiddels overleden raadslid Van der Vorm-de Rijke van partij Beter voor Dordt. Hij ergerde zich naar eigen zeggen groen en geel aan de nieuwbouw en sloop in ‘zijn centrum’. Een dag voor zijn overlijden, vorig jaar oktober, vroeg hij Beter voor Dordt de strijd voort te zetten.

Na een unaniem aangenomen motie in de raad ging de stuurgroep Stadsberaad aan de slag. Deze nam alle bouwprojecten in de binnenstad onder de loep. Projectmanager van Stadsberaad Rick Naaktgeboren: „Met tachtig mensen hebben we een stadswandeling langs nieuwbouw in het historische centrum gemaakt. En vorige week werd er een symposium met 130 bezoekers gehouden. Het leeft enorm.”

Dat laatste bleek gisteravond opnieuw. Wegens krapte moesten de ruim 150 bezoekers uitwijken naar een zaal van de plaatselijke schouwburg. Het debat was ook live via internet te volgen.

Een groep jongeren deelde bij de ingang van gebouw Kunstmin buttons uit voor behoud van de historische binnenstad. „De stad gaat me aan het hart”, zei een van hen in het debat. Een ander: „Het postkantoor is plat; de Wolwevershaven gesloopt. Hoe houden we dat proces tegen?”

Dordrecht moet wel vitaal blijven, meenden anderen. „Het verleden is prachtig, maar we leven wel in het heden.” Vooral architecten stelden zich op dit standpunt. „De stad moet zich doorontwikkelen; geschiedenis is ondergeschikt aan de leefbaarheid.”

De jongerengroep reageerde fel: „Dat zeiden ze veertig jaar geleden ook. Maar de panden die toen gebouwd werden, vinden we nu foeilelijk. Je gaat de ”Nachtwacht” toch ook niet aanpassen? Blijf van het DNA van de stad af. Wat je sloopt, ben je voor altijd kwijt.”

Een oudere Dordtenaar: „De moderne architectuur mist de gulden snede: de goede verhoudingen tussen hoogte en breedte. Zo’n nieuw gebouw doet me niks. Een historisch pand heeft karakter. Daar voel ik me thuis.”

Bij de vraag naar inspraak van de inwoners bij bouwprojecten in de binnenstad liepen de meningen uiteen. Een architect riep op tot ambitie. „We moeten niet te defensief denken, niet alles op slot gooien; dingen bouwen waar we trots op kunnen zijn.”

De inwoners pleitten voor meer inspraak in de besluitvorming. „Als iedereen tegen is, moet zo’n gebouw er gewoon niet komen.” Dat was tegen het zere been van de architecten. „Het werkt niet als honderd mensen over je schouder meekijken.” Sterker nog: „Inwoners die over plannen stemmen? Dat is je reinste dictatuur”, zei een andere architect. Een jongere: „Nee, dat is de prijs die u moet betalen voor bouwen in de binnenstad.”

Ondanks de tegenstellingen was men het er gisteren over eens dat de beeldbepalende panden in de binnenstad behouden moeten blijven.

De stuurgroep Stadsberaad gaat nu de inbreng van alle betrokkenen verzamelen en geeft vervolgens advies aan de gemeenteraad.