Dat is de conclusie van de lezersjury van de Bond tegen het vloeken, die elk jaar de boeken screent op scheld- en vloekwoorden.

Ronduit positief was de jury over de boeken ”Toen mijn vader een struik werd” van Joke van Leeuwen en ”Rosie en Moussa” van Michael de Cock vanwege het creatieve taalgebruik en de prachtige illustraties. ”Tonje en de geheime brief” van Maria Parr noemt de Bond tegen het vloeken een „negatieve uitzondering.” Ook bij het boek dat de Gouden Griffel won, ”Dissus” van Simon van der Geest, maakt de jury een kanttekening vanwege grove taal.

Desondanks vindt de Bond tegen het vloeken de uitkomst „een bemoediging” om door te gaan met het werk door mensen te wijzen op het belang van goede taal.

„De kracht van woorden is niet te onderschatten. Het gebruik van grove taal is een keuze: auteurs van kinderboeken kunnen voor respectvol óf grof taalgebruik kiezen”, aldus de Bond tegen het vloeken. „Het is belangrijk dat kinderen respectvol taalgebruik om zich heen horen gebruiken, omdat zij beïnvloedbaar zijn en voorbeelden gemakkelijk navolgen.”

Vorig jaar noemde de Bond tegen het vloeken de bekroonde en genomineerde kinderboeken nog opvallend grof en godslasterlijk.