Deze week bijvoorbeeld stelde PVV-Kamerlid Kortenoeven Kamervragen aan minister Rosenthal (Buitenlandse Zaken) over aanvallen van hindoe-extremisten op christenen in India. En werd –met steun van de hele Kamer– een motie van hem en SGP’er Dijkgraaf aangenomen die het kabinet verzoekt de „mensenrechtenpositie van (…) christenen in Indonesië (…) aan de orde te stellen (…) en een verslag daarvan op te nemen in de jaarlijkse mensenrechten­rapportage.”

Behalve Kortenoeven stelden ook zijn PVV-collega’s Wilders, De Roon en Bontes schriftelijke Kamervragen over christenvervolging. Bijvoorbeeld in islamitische landen als Turkije, Indonesië, Pakistan, Iran, Irak en Egypte. Maar niet alleen daar. Ook geweld tegen christenen in China, India en Ethiopië kaartten ze aan.

Geen andere seculiere politieke partij trekt zich het lot van vervolgde christenen zo sterk aan als de PVV. „Wij doen dat niet om politiek gewin”, licht Kortenoeven desgevraagd toe. „Christenvervolging staat in de Kamer zelden in de schijn­werpers. Er zijn geen grote debatten over.”

Waarom dan wel?

„Wij willen als PVV opkomen voor de joods-christelijke waarden in de samenleving. Maar die houden niet op bij de grens. De deugd van humaniteit, medemenselijkheid moet je koesteren. Dat is voor de hele wereld een goede zaak.

Christenen proberen het goede te doen in de wereld. Het zijn geweldloze mensen die geen vlieg kwaad doen, terwijl ze wel in veel landen met het grootste kwaad worden bedreigd. Zij moeten in een vijandige om­geving spitsroeden lopen.

Die mensen moet je dus steunen, voor hen opkomen. Het zou onethisch zijn dat niet te doen. Ook zou het van onbenul en gebrek aan empathie getuigen als je niet naar hen omziet.”

Speelt de anti-islamitische agenda van de PVV hierbij geen rol?

„Dat is niet de reden waarom ik Kamervragen stel over vervolgde christenen in islamitische landen. Ik probeer ethisch in de politiek te staan.

Natuurlijk heeft het feit dat christenen vooral lijden onder moslims wel als positief bijeffect dat het aantoont dat onze visie op islamitisch radicalisme juist is. Dat treft mensen die zelf geen kwaad in de zin hebben.

Wij verzetten ons overigens ook tegen christenvervolging door hindoes in India. Die vinden mij ook op hun pad. Hun wandaden jegens christenen gaan wij heus niet met de mantel der liefde bedekken omdat het geen islamieten zijn.”

Komt u alleen op voor christenen of ook voor andersgelovigen die worden verdrukt?

„Zeker. Ik kom ook op voor aanhangers van het bahai­geloof in Iran, bijvoorbeeld.

Maar het is natuurlijk wel zo dat als er ergens een rabiate islamitische groep door een andere rabiate islamitische groep wordt vervolgd, ik daar dan minder graag voor in de bres spring dan voor christenen.”

Hebt u de indruk dat uw inspanningen voor geloofsvervolgden effect sorteren?

„Zelfs als mijn Kamervragen geen snars zouden uithalen, dan zou ik ze nog stellen. Maar ik ga er natuurlijk van uit dat mijn acties zin hebben. De Kamerbreed aangenomen motie over schendingen van mensenrechten in Indonesië bijvoorbeeld oefent zeker invloed uit op de betrekkingen tussen Nederland en Indonesië. Daarmee hebben we denkelijk bevorderd dat ons land op een directe manier bij de mensenrechten in Indonesië betrokken blijft.”