De regering stond van 1963 tot en met 1966 onder leiding van de christen-democratische bondskanselier Ludwig Erhard. De Amerikanen waren als mogelijke bemiddelaars bij de zaak betrokken. De chef van de bondskanselarij Ludger Westrick zei tegen de Amerikaanse ambassadeur dat de regering de Sovjet-Unie tien jaar lang 2,5 miljard dollar wilde betalen voor een hereniging van West-Duitsland en de communistische DDR. Omgerekend naar de toenmalige koersen was dat ongeveer 100 miljard mark. De regering ging ervan uit dat het Kremlin dat aanbod gretig zou aanvaarden.

Amerikaanse diplomaten vonden het plan „onrijp en onrealistisch” en schatten dat het bij de Sovjets „bijna geen kans van slagen had.”