„Als ik met vakantie voor mijn plezier boeken meeneem en er daar een van u bij is, lees ik dat altijd het eerst”, zei de vorstin op 17 november 2004, toen ze Haasse de Prijs der Nederlandse Letteren uitreikte op Paleis Noordeinde in Den Haag.

„Al vroeg heb ik kennisgemaakt met uw historische romans en ervaren hoe knap u de sfeer van de tijd weet op te roepen,” vertelde Beatrix. „Dit heb ik in het bijzonder gevoeld in De tuinen van Bomarzo. Ik ben later met mijn man en zoons in die tuinen geweest”, verklapte ze. „Daar voelde ik dat u onzichtbaar met ons meeliep en op die speciale Hella Haasse-manier ons betrok bij het mysterie van deze unieke schepping.”

Beatrix leerde Haasse kennen vlak voordat ze achttien en dus staatsrechtelijk meerderjarig werd. Er moest een boekje komen over de prinses en ook Haasse werkte daaraan mee. De schrijfster sprak ervoor met de jonge prinses. „Dat wat was voor mij een spannende ervaring, omdat ik daarmee - zij het via de pen van een ander - in de publiciteit zou treden. Maar het waren bijzonder prettige contacten, waarin u mijn vertrouwen wist te winnen. Dat vertrouwen is sindsdien blijven bestaan”, vertelde Beatrix later.

Toen Beatrix 50 jaar werd, maakte Hella Haasse een tv-portret van de koningin. „Die tijd staat mij bij als een drukke, maar ook inspirerende periode, waarin u mij enorm hebt geholpen mijn gedachten te verwoorden in een vorm die voor het publiek interessant zou kunnen zijn”, herinnerde zich de koningin.