Centrale vraag was of de instelling Tristan adequaat heeft behandeld en de psychiaters zijn geestestoestand juist hebben beoordeeld. Tristan van der V. leed aan schizofrenie. Hieronder een kort verloop van zijn ziekte en behandeling.

In 2001 merkten zijn ouders de eerste verschijnselen van zijn ziekte. Hij kreeg in die tijd ook een steeds grotere belangstelling voor spiritualiteit en geloof. Schizofrenie is een ernstige psychiatrische ziekte die zich meestal bij jonge mensen openbaart. De patiënten maken een of meer psychoses door en lijden aan wanen, verwardheid en hallucinaties. Vaak hebben ze ook emotionele- en gedragsstoornissen. Volgens deskundigen is het één van de ernstigste psychiatrische ziekten.

Tristan wordt in 2006 tien dagen opgenomen in een gesloten inrichting omdat hij suïcidaal was.

In 2008 deed hij twee zelfmoordpogingen. In dat jaar kreeg hij ook een wapenvergunning.

Volgens de behandelende instelling voor psychiatrische zorg GGZ Rivierduinen is Tristan tot zijn dood onder behandeling geweest, maar was hij een ’zorgwekkende zorgmijder’. Dat betekent dat hij niet openstond voor behandeling. Volgens de inspectie heeft GGZ Rivierduinen Tristan op zich goed behandeld, maar waren er tekortkomingen. Zo hadden de behandelaars meer oog moeten hebben voor het risico van wapengebruik van Tristan. Ze wisten immers dat hij suïcidale neigingen had.