In een interview in Het Financieele Dagblad zegt hij over een eventueel bankroet: „Alle inspanningen zijn erop gericht dit te voorkomen, maar ik ben nu minder stellig in het uitsluiten ervan dan ik een paar maanden geleden was.”

Hij acht de genoemde ontwikkeling, gelet op de waarschijnlijk ernstige gevolgen, allerminst wenselijk, maar hij durft blijkbaar niet meer te zeggen dat ze te vermijden is. Zijn opmerkingen druisen in tegen de officiële beleidslijn die de Europese Centrale Bank (ECB) tot dusver hanteert.

Vorige week ontstond rumoer toen bekend werd dat het ministerie van Financiën in Den Haag nadrukkelijk ook de ultieme remedie van een faillissement bestudeert. Minister De Jager ontkende dat niet, maar sprak tegen dat hij Griekenland heeft opgegeven.

In Duitsland klinken al langer van de zijde van de politiek geluiden dat de noodlijdende zuidelijke natie er wellicht niet in zal slagen het hoofd boven water te houden. Politici voelen de hete adem van de eurosceptische kiezers in hun nek. Die zijn het langzamerhand beu dat er almaar geld wordt overgemaakt, terwijl dat allemaal lijkt te verdwijnen in een bodemloze put.

Een opmerkelijk bericht in dit verband was er gisteren ook uit Griekenland zelf. Volgens twee kranten daar zou minister van Financiën Venizelos tegenover parlementariërs van zijn sociaaldemocratische partij hebben gezegd dat hij een afboeking van 50 procent op de uitstaande staatsobligaties als een serieuze optie beschouwt. Een regeringswoordvoerder beweerde met klem dat een dergelijk scenario niet aan de orde is; natuurlijk, maar dit soort geruchten zijn meestal niet uit de lucht gegrepen.

Momenteel bezien vertegenwoordigers van EU, IMF en ECB of de Grieken voldoen aan de voorwaarden voor het ontvangen van de zesde tranche van de vorig jaar toegezegde lening van in totaal 110 miljard euro. Het gaat daarbij om een bedrag van 8 miljard. Premier Papandreou kondigde deze week aanvullende maatregelen aan, waaronder een reductie van het aantal ambtenaren met 30.000 en een verdere korting op pensioenen.

Binnenkort moet een beslissing vallen over de toekenning van het volgende partje van de noodsteun. Blijft een positief besluit uit, dan zal spoedig de bodem van de schatkist in zicht zijn en kan Athene niet meer aan zijn rente- en aflossingsverplichtingen voldoen, moet het een streep halen door een deel van de betalingen.

Naar verwachting durven de politici die consequentie nu nog niet aan, maar de kans dat het op enig moment tot een faillissement komt, neemt toe. Knot is openhartig een eerlijk. Hij vertolkt een groeiende overtuiging bij velen: de problemen zijn te groot om ze zonder een afwaardering van de schuld te kunnen oplossen. Ongetwijfeld wordt er achter de schermen druk gewerkt aan plannen om daarbij de schade zo veel mogelijk te beperken.