L. had een verzoek tot herziening van zijn zaak ingediend omdat hij zegt onschuldig te zijn. Na vrijspraak door de rechtbank in Zwolle, veroordeelde het gerechtshof in Arnhem hem tot twaalf jaar cel.

Volgens het hof heeft L. in september 1999 de 60-jarige weduwe J. Wittenberg met messteken om het leven gebracht. L. was executeur-testamentair van het vermogende slachtoffer. Hij heeft het misdrijf altijd ontkend. Het hof achtte toch voldoende bewijs aanwezig voor een veroordeling.

De advocaat van L., G.J. Knoops, heeft eind mei voor de Hoge Raad betoogd dat het Arnhemse hof destijds niet op de hoogte is geweest van een reeks voor de verdachte ontlastende feiten. Knoops schakelde een aantal forensisch deskundigen in om het bewijs tegen zijn cliënt onderuit te halen.

Volgens de Hoge Raad wordt de zaak herzien omdat er twijfels zijn gerezen over het vermeende moordwapen. Advocaat Knoops stelde al eerder dat vast is komen te staan dat het mes dat L. zou hebben gehanteerd, onmogelijk het moordwapen kan zijn. Gebleken is dat er geen bloed of DNA-sporen van het slachtoffer op het steekwapen zijn achtergebleven. Dat maakt het uiterst onwaarschijnlijk dat het mes bij de moord is gebruikt. Wel is er DNA-materiaal van een tot dusver onbekend gebleven persoon gevonden.

De lichaamsgeur van L. werd door een politiehond ontdekt op het betrokken mes. Ook deze proef is onderwerp van discussie in deze zaak. De deskundige die het hof in Arnhem uiteindelijk heeft voorgelicht over deze proef, is op haar verklaring teruggekomen. Dat komt omdat zij in 2000 over onjuiste informatie beschikte.