Bij het eerste kindje, dat in 2007 ter wereld kwam, was volgens de officier van justitie sprake van kinderdoodslag, omdat C. toen voor een nieuwe situatie stond. Voorbedachten rade kan daar niet bewezen worden, aldus het OM. Bij de twee volgende kinderen kan dat wel, omdat de vrouw toen volgens het OM wist wat haar te gebeuren stond.

Anita C. is volgens de psychiater licht verminderd toerekeningsvatbaar en zwakbegaafd, maar dat is voor het OM geen reden gebleken om af te zien van een lange, onvoorwaardelijke celstraf. Het OM laat zwaar wegen dat er drie keer een kind is overleden en dat de feiten de samenleving ernstig hebben geschokt.

Alleen van het laatste kindje heeft een patholoog volgens het OM gezegd dat het na de geboorte eind juli 2010 leefde en is gewurgd of op een andere manier is verstikt. Omdat de verdachte verklaarde dat bij de eerste baby (2007) de omstandigheden hetzelfde waren, gaat het OM ervan uit dat ze ook dat eerste kind heeft gesmoord. Het middelste kind is volgens Anita C. geboren toen ze op het toilet zat. Het OM meent dat dat kind verdronken kan zijn, omdat de moeder het in de wc liet liggen terwijl ze op de nageboorte wachtte.

C. heeft zelf steeds gezegd dat ze aannam dat de kinderen dood waren bij de geboorte. „Ik hoorde en voelde niks”, aldus de verdachte, die vertelde zo bang te zijn dat ze niet naar de baby’s durfde te kijken.