„Want het einde der wet is Christus, tot rechtvaardigheid een iegelijk die gelooft.”

De bedoeling van de wet was mensen tot Christus te leiden. De zedelijke wet diende alleen maar om de wond te onderzoeken; de ceremoniële wet was een afschaduwing van het geneesmiddel, maar Christus is het einde van beide (1 Korinthe 3:7). Christus is het einde van de ceremoniële wet. Dat is Hij omdat Hij de vervolmaking ervan is. Als de zaak zelf komt, is de schaduw verdwenen. De offeranden, de brandoffers en de reinigingen die in het Oude Testament werden ingesteld, waren afbeeldingen van Christus en wezen op Hem, en het feit dat ze niet in staat waren de zonde weg te nemen, maakte duidelijk dat een offer noodzakelijk was en, als het gebracht was, alle zonde weg zou nemen. Christus is het einde van de zedelijke wet, in die zin dat Hij deed wat de wet niet kon en het grote doel ervan verzekerde.

Matthew Henry,
predikant te Chester (Eng.)

(”Roemen in het kruis”)