Terwijl de VS en Europa afkoersen op een nieuwe mondiale recessie trekken partijen van het pensioen­akkoord zich terug in de loopgraven. Het beeld van de Titanic doemt bij mij op. Het onaantastbaar geachte passagiersschip verdween in de diepte van de oceaan en de muziek speelde verder alsof er niets aan de hand was.

In juni 2010 is er een pensioenakkoord gesloten. Afgesproken is dat langer doorwerken uitgangspunt wordt, vanaf 2020 tot 66 jaar en vanaf 2025 tot 67 jaar. Stoppen met 65 jaar kan nog wel, maar daar hangt een prijskaartje aan: ieder jaar dat een werk­nemer eerder stopt, daalt de AOW-uitkering voor de volledige looptijd met 6,5 procent. Langer door­werken daarentegen loont. Het levert 6,5 procent extra AOW op per jaar dat langer wordt doorgewerkt.

Het bereikte akkoord ligt onder vuur, nu twee van de negentien bonden, FNV Bondgenoten en FNV Abvakabo, dreigen af te haken door op 12 september in de federatieraad van de vakcentrale FNV tegen het pensioenakkoord te stemmen. FNV Bouw twijfelt nog en ook op de ANBO, de ouderenbond die aangesloten is bij de vakcentrale, wordt grote druk uitgeoefend.

Als handreiking liet minister Kamp zaterdag een proefballonnetje op. Om de pijn te verzachten, wil hij werkende mensen met lage inkomens in hun 62e, 63e en 64e jaar extra geld toespelen. Agnes Jongerius meent daarentegen dat de nieuwe vitaliteitsregeling het ei van Columbus is. Veel is nog niet bekend over deze regeling, maar duidelijk is wel dat deze alleen gebruikt mag worden voor scholing, het opzetten van een eigen bedrijf of voor deeltijdpensioen. Hij mag niet aangewend worden voor vervroegd pensioen. Jongerius vindt dat die blokkade eraf moet.

Eerlijk en solide

Voor de RMU is het niet de vraag of de pensioenleeftijd omhoog moet. Vergrijzing en toegenomen levensverwachting maken dit onvermijdelijk. Zaak is wel om dit eerlijk en solide te regelen.

Het idee van minister Kamp is wel creatief, maar geen echte oplossing, aangezien deze mensen fysiek helaas al lang niet meer toekomen aan het nog blijven werken op die leeftijd. Het zou rechtvaardiger en beter betaalbaar zijn om uitsluitend mensen met een inkomen tot ongeveer 30.000 euro per jaar (op basis van een fulltimebaan) de mogelijkheid te bieden om toch op 65-jarige leeftijd van hun AOW te gaan genieten. De gemiddelde levensverwachting voor deze mensen ligt in het algemeen lager dan voor personen met midden- en hogere inkomens. Dat is een eerlijke en solide oplossing voor alle inkomensgroepen.

De auteur is als coördinator arbeidsvoorwaardenbeleid werkzaam bij de RMU en bestuurslid van het pensioenfonds Super de Boer.