In het kerkgebouw van de gereformeerde gemeente heeft directeur bedrijfsvoering J. de Deugd weinig moeite om nog een paar voorbeelden te noemen. „Nu zing je mee met de psalmen, straks stop je dopjes in je oren om popmuziek te luisteren. ’s Zondags zit je in de kerk, de avond ervoor in de drankkeet. Je hebt keurig verkering, maar op seksueel gebied ga je te ver.”

Het thema ”Leven in twee werelden” roept volgens De Deugd drie vragen op. „Wat houdt het in, wat zegt de Bijbel erover en wat zegt de Heere tegen jou?”

Dat de ene wereld niet met de andere samen kan gaan, laat de directeur zien aan de hand van een vraag over sociale media. „Hoeveel profielen op Hyves heb je gezien waarin bij favoriete boeken staat: de Bijbel? Of bij muziek: de psalmen? Die vind je niet, want nee, dat past niet bij de wereld van Hyves.”

Vanuit de Bijbel laat De Deugd zien dat Daniël ook in twee werelden leefde, maar dan op de goede manier. „Hoewel Daniël wist dat het zijn leven zou kosten, deed hij toch geen water bij de wijn. Hij had genoeg oplossingen kunnen bedenken in de periode dat hij niet tot God mocht bidden. Bijvoorbeeld door iets voor de ramen te hangen. Maar Daniël bleef zichtbaar bidden, omdat hij niet alleen inwoner was van het Perzische Rijk, maar ook inwoner van het Rijk van God. Je ziet: leven in twee werelden kan ook positief zijn.”

Maar hoe moet een jongere in 2011 leven als hij midden in de wereld staat? Een citaat van een historicus die zo’n 1800 jaar geleden een analyse schreef over de eerste christengemeente, moet duidelijkheid geven. „De man schreef: „Hoewel ze onder ons wonen, vertonen ze toch hun eigen levenswijze. Ze wonen in hun eigen land, maar als vreemdelingen.””

Even daarvoor hadden de aanwezige scholieren van ds. A. Schultink van de gereformeerde gemeente in Nederland te Gouda gehoord over twee poorten: de brede en de smalle, uit Mattheüs 7:13 en 14. De predikant wees de jongeren op de breedte van de brede poort. „Alles kan daar door. Denk aan een vierbaansweg. Of je nu heel hard links rijdt of zachtjesaan rechts. Het einddoel is hetzelfde: de eeuwige ondergang.”

De predikant uitte zijn zorg over de huidige tijd. „De dijken zijn doorgebroken. Kijk naar internet. Daar zijn geen grenzen, net als op de brede weg.”

De enge poort is niet eng in de zin van griezelig, aldus ds. Schultink. „Die is nauw. Je moet je er als het ware doorheen wringen. Alles van de wereld en van jezelf moet achterblijven. Toch kan het op de weg soms ruim zijn, als de Heere Zijn liefde en gunst laat merken aan Zijn kinderen.”

Uitkomen voor een leven met de Heere is moeilijk, aldus directeur De Deugd. Maar met een verhaal van een 7-jarig jongetje dat geopereerd werd aan een blindedarmonsteking, blijkt dat het ook kinderlijk eenvoudig is.

Het kereltje werd de operatiekamer binnengereden en vroeg aan de chirurg wat er ging gebeuren. „Je gaat slapen en daarna is de pijn weg”, antwoorde de arts. „Ga ik echt slapen?” vroeg het kind nog een keer. De arts knikte. Voordat iemand wist wat er gebeurde, klauterde het jochie van de brancard, viel op zijn knieën en begon het ”Ik ga slapen, ik ben moe” op te zeggen. „Dat eenvoudige gebed heeft de Heere gebruikt om die chirurg te bekeren. Jongelui, schaam je nooit voor de dienst van de Heere.”