Cursist: Glas in lood maken is les in nederigheid
Ze is graag creatief bezig. Zo is Jantine van der Weegh (28), in het dagelijks leven zorgcoördinator, „bij vlagen” druk met tekenen of schilderen. Afgelopen seizoen begon ze aan een nieuwe uitdaging: glas in lood produceren. „Glas-in-loodramen in oude gebouwen vind ik mooi. Een paar familieleden van mij hebben ze ook in huis. Het leek me leuk om ze zelf te kunnen maken.”
Van der Weegh gaf zich op voor de cursus glas in lood voor beginners van Sjack’s Ambachten uit Witharen. Deze werd afgelopen seizoen gegeven in haar woonplaats, Zwolle. In acht bijeenkomsten maakte ze kennis met het produceren van glas in lood. „De eerste avond liet cursusleider Sjack Postma er een video over zien, toonde de materialen die nodig zijn en vertelde iets over de technieken. Daarna gingen we al snel zelf aan de slag.” De cursisten oefenden eerst met het snijden van glas. „We moesten voelen hoeveel druk je moet zetten om glas te breken. Ook leerden we dat het materiaal niet altijd doet wat jij wenst. Je moet je werk aanpassen aan wat het glas wil. Het was voor mij ook een les in nederigheid.”
Voor het maken van een glas-in-loodwerkstuk komt meer kijken dan Van der Weegh had verwacht. Na het glas snijden leerde ze onder meer lood strekken, glas in het lood zetten, solderen, kitten en afwerken. „Vooral het in het lood zetten was moeilijker dan ik had verwacht. Dat moet op de millimeter nauwkeurig gebeuren. Ook het solderen vond ik pittig.”
Tijdens de acht cursusavonden maakte Van der Weegh twee werkstukken. Voor het eerste moest ze in een vierkant de meest voorkomende vormen –rechte lijnen, schuine lijnen, rondingen– toepassen. In het tweede werkstuk kon ze meer creativiteit kwijt. „Ik heb gekozen voor een rechthoekig ontwerp met felle kleuren.”
Beide producten staan bij Van der Weegh thuis in een raam. Na afloop van de cursus kocht ze diverse benodigdheden om glas in lood te kunnen maken. „Op internet heb ik modellen opgezocht. Die inspireren mij om zelf aan de slag te gaan. Voor twee ramen heb ik nu alle glasstukjes gesneden. Binnenkort ga ik ze in het lood zetten. Zo doe ik meer ervaring op. Als ik gaandeweg merk dat ik niet verder kom, kan ik me altijd nog opgeven voor een vervolgcursus.”
Tijdens de lessen liet Postma zien hoe hij restglas met een speciale techniek (”fusen”) op een creatieve manier verwerkt in sieraden, sleutelhangers of fruitschalen. „Misschien verdiep ik me daar later nog eens in. Voorlopig ga ik eerst weer een paar mooie nieuwe raamhangers maken.”
Dit is de negende aflevering van een serie waarin mensen vertellen over hun deelname aan een cursus.