Commentaar: Sharia in Londen
De fundamentalistische groepering Muslims Against Crusades (moslims tegen kruisvaarten) heeft de Londense wijk Waltham Forest uitgeroepen tot een islamitisch emiraat en de strenge shariawet in de wijk uitgeroepen.
Op posters die in en buiten de wijk zijn opgehangen, staat dat in Waltham Forest, waar veel moslims wonen, roken, alcohol, gokken en muziek zijn verboden.
Veel inwoners van de wijk, moslims en niet-moslims, hebben zich gedistantieerd van de actie. De stadsraad laat de posters verwijderen en de Nederlandse regering zal de kritische vragen die de PVV over deze kwestie heeft gesteld, ongetwijfeld keurig beantwoorden.
De actie van de Muslims Against Crusades (MAC) komt op een moment dat de wereld nog lang niet is bekomen van de aanslag door de rechts- extremist Breivik in Noorwegen, waarbij 76 jongeren en ouderen om het leven zijn gekomen.
Terecht is daarover van links tot rechts afschuw uitgesproken. Maar om als reactie daarop de ogen de sluiten voor de radicale islam en de ontsporingen als gevolg van de multiculturaliteit is evenmin goed. Zelfs de PvdA ziet dat nu in.
In een gisteren uitgelekte e-mail van partijstrateeg Slikker staat dat de partij af wil van het imago van theedrinken met multiculti’s en ontspoorde allochtonen stevig wil aanpakken. Uit onderzoek onder (PvdA-)kiezers is de partij gebleken dat het kabinet goed bezig is.
PVV-voorman Wilders was er vanmorgen als de kippen bij met een tweet dat het kabinet met zo’n oppositie geen vrienden nodig heeft.
De vraag is wat de Britse regering en in haar kielzog de andere Europese overheden eraan kunnen doen om dergelijke acties van de MAC, die sympathiseert met het terroristische al-Qaida, tegen te gaan. De problematiek van de radicaliserende islam is namelijk niet alleen iets waarmee Groot-Brittannië te kampen heeft.
Allereerst dienen overheden en gevestigde politieke partijen te erkennen dat ze hebben gefaald. Te gemakkelijk zijn er grote groepen moslims, met een heel andere cultuur en religie, de West-Europese samenlevingen binnengehaald.
Dat is op een bijna naïeve wijze gebeurd. De toenmalige PvdA-fractievoorzitter, Melkert, zei in de jaren negentig van de vorige eeuw tegen iedereen die het maar horen wilde: „Leuk dat Nederland een kleurtje krijgt.”
West-Europese overheden doen er verstandig aan om organisaties die oproepen tot een gewelddadige strijd tegen niet-moslims en de sharia wensen in te voeren, streng aan te pakken. Ze vormen een bedreiging voor de democratische rechtsorde.
Maar niet alleen repressie is nodig; ook een positieve aanpak is onontbeerlijk. Daarvoor is niet alleen de overheid verantwoordelijk, maar ook de burgers zelf. Waarden en normen in de opvoeding en in het onderwijs zijn noodzakelijk.
Het christelijk geloof mag daarbij een voorbeeldfunctie vervullen. De Heere Jezus ging ons voor in wijsheid, rechtvaardigheid, matigheid, moed, geloof, hoop en liefde. Dan is élk fundamentalistisch geweld uitgesloten.