Opel heeft met de introductie van de Zafira een aantal jaren geleden een gouden slag geslagen. Het segment van de middenklasse-MPV’s werd tot dan toe gedomineerd door de Renault Scénic. Die zag met de komst van de Zafira echter een geduchte concurrent de markt betreden. Ten opzichte van de Renault onderscheidde de Opel zich door zijn standaard aanwezige zeven zitplaatsen. De achterste twee stoelen van de Duitser kunnen dankzij een uitgekiend systeem eenvoudig in de laadvloer worden verzonken.

Hoewel de Zafira een keurige maar geenszins opzienbarende auto is, werd de auto en masse door de kopers in de armen gesloten. Voor iedereen die Opel een warm hart toedraagt en zich graag per MPV verplaatst maar niet noodzakelijkerwijs over zeven zitplaatsen hoeft te beschikken, is er nu de Meriva. Compacter, slimmer, goedkoper en leuker om te zien. Competitie onderling lijkt dan ook onvermijdelijk.

Je hoeft geen kenner te zijn om te zien dat de Meriva vlotter en moderner oogt dan de Zafira en, niet te vergeten, de Agila. De lijnen zijn rond en vloeiend en bovendien herkenbaar Opel. De frontpartij vertoont een sterke gelijkenis met de snuitwerken van de Vectra en de Signum, terwijl de achterzijde het nodige wegheeft van de Corsa. Het koetswerk laat een frisse en moderne indruk op het netvlies achter.

De Meriva wordt leverbaar met vijf verschillende krachtbronnen, waarvan er drie benzine en twee dieselolie consumeren. De twee zelfontbranders tellen beide vier cilinders met een gezamenlijke inhoud van 1,7 liter. Ze worden bovendien allebei geassisteerd door een turbocompressor, maar slechts een van de twee is van het type commonrail. De reeds bekende 1.7 DTi is goed voor een maximumvermogen van 55 kW/75 pk, terwijl de fonkelnieuwe 1.7 CDTi met een maximumvermogen van 74 kW/100 pk over meer spierkracht beschikt.

Wie niet tot de veelrijders behoort, wordt door Opel bediend met drie viercilinder benzinemotoren. De kleinste heeft een inhoud van 1,6 liter, telt acht kleppen en stampt maximaal 64 kW/87 pk bij elkaar. De middelste krachtbron heeft dezelfde cilinderinhoud maar ademt door zestien kleppen. Deze motor is goed voor een maximumvermogen van 74 kW/100 pk en zal naar verwachting het leeuwendeel van de verkopen voor zijn rekening gaan nemen.

Wagenhoogte
Topper uit de serie is de 1,8 liter zestienklepper die onder de motorkap van de beproefde Meriva zijn kunsten toont. Deze machine levert een maximumvermogen van 92 kW/125 pk bij 6000 tpm en een maximumkoppel van 165 Nm bij 4600 tpm. De 1380 kilogram wegende Meriva is daarmee allesbehalve een stakker. De Duitser speert in 11,3 seconden vanuit stilstand naar 100 km/h en draaft op z’n snelst met 193 km/h over het asfalt. Het aggregaat is soepel en krachtig en bevalt prima.

Minder tevreden zijn we over het geluidsniveau. De motor produceert bij hogere snelheden een wat te nadrukkelijke brom. De consumptie is daarentegen in orde. Gemiddeld verstookte de Meriva elke 11,6 kilometer een liter euroloodvrij. Dat is niet opvallend spaarzaam, maar gezien het relatief hoge gewicht en de wagenhoogte alleszins oké.

Opel heeft voor de Meriva een geheel nieuwe bodemplaat ontwikkeld. De auto staat dan ook niet op dezelfde basis als de Corsa of de Zafira, maar deelt wel een aantal componenten met beide auto’s. De wielophanging van de Meriva wordt eveneens toegepast bij andere Opels en ook andere technische constructies hebben zich reeds in andere modellen kunnen bewijzen. Het resultaat mag er zijn. De Opel Meriva is opvallend comfortabel. De auto beschikt over een lange wielbasis, die in combinatie met een goed gekozen afstemming van vering en demping garant staat voor een goed comfort. Het onderstel is meer dan goed in staat om allerhande narigheid in het asfalt weg te filteren.

Flexplekken
Het weggedrag van de Meriva is plezierig. Verwacht echter geen spannende auto. Voor spanning is de Meriva niet gemaakt. Hij is een betrouwbare reisgenoot die in bochten niet bijzonder overhelt en geen gekke streken vertoont. Ook niet als het wat harder gaat. De Opel reageert dan met een portie onderstuur en laat zich vervolgens eenvoudig en veilig corrigeren. De Meriva stuurt voldoende direct en is prettig bekrachtigd. Voor het mooi zou er meer gevoel rond de middenstand moeten zijn. Forse steken laat de Meriva echter niet vallen, zodat dit soort wensen onder de noemer optimalisaties gerangschikt kan worden.

De Opel Meriva biedt je de vrijheid om je eigen keuzes te maken. Dat beweert Opel tenminste in de brochure waarin de Meriva op z’n paasbest optreedt. Die vrijheid om keuzes te maken heeft dan vooral betrekking op de flexplekken achterin. Het zogeheten FlexSpace-systeem biedt de mogelijkheid de achterbank op te delen in twee aparte stoelen. Vervolgens kunnen de stoelen wat dichter naar elkaar geschoven worden, zodat ze precies tussen de wielkasten passen en over geleiderails verder naar achteren kunnen worden geschoven. Het resultaat is verbluffend. In de vierpersoonsopstelling beschikken de achterpassagiers over een hoeveelheid beenruimte die normaliter voorbehouden is aan de achterbankzitters van auto’s als de Mercedes-Benz E-klasse en de Renault Vel Satis, om maar eens twee voorbeelden te noemen.

Opbergdoos
Met de hoofdruimte zit het ook wel snor. De bagageruimte is in omvang variabel en meet, afhankelijk van de interieurindeling, een inhoud van 330 tot 1410 liter. Wie een verhuizing voor de boeg heeft, kan de achterbank geheel in de vloer laten verzinken, zodat er een vlakke laadvloer ontstaat en de koelkast zo naar binnen kan. Verder is de Meriva voorzien van een Travel Assistant. Dat is een slimme opbergdoos die tussen de separate achterzittingen geplaatst kan worden wanneer de middelste zitplaats is opgeklapt.

Voorin is het evenmin slecht toeven, al is het lastig om de perfecte zitpositie te vinden. Het stuurwiel is niet in lengterichting verstelbaar, waardoor je moet kiezen tussen te ver van het stuur verwijderd of met de knieën te dicht op de middenconsole. Niet echt optimaal. Het dashboard is netjes vormgegeven, maar niet bijster origineel. De bediening is oké, wat het gebruiksgemak van de Meriva onderstreept.

Opel levert de Meriva in drie uitvoeringen. Vanaf 19.950 euro staat de Meriva 1.6 Essentia op de stoep, die voor dat bedrag standaard voorzien is van zaken zoals airbags, headbags en sidebags voorin, ABS, centrale portiervergrendeling met afstandsbediening, cruise control, stuurbekrachtiging, afdekzeil in de bagageruimte, hoogteverstelling van de bestuurdersstoel en zes speakers.

Voor 570 euro extra verwerft u de Meriva Enjoy, die met zijn felgekleurde bekleding zijn naam eer aandoet en u tevens verwent met een elastisch net in de bagageruimte, een opberglade onder de passagiersstoel, opbergtassen aan de voorstoelen, Travel Assistant, elektrisch bedienbare ramen voor en in kleur gespoten buitenspiegels. Top of the line is de Meriva Cosmo, die nog eens een extra girering van 430 euro vraagt, maar dan wel voorzien is van mistlampen, lichtmetalen velgen en in kleur gespoten beschermstrips en deurgrepen.

Zonnige toekomst
Opel heeft met de Meriva een slimme jongen in de klas die er best leuk uitziet en de nodige sympathie weet op te roepen. Die combinatie lijkt succes te garanderen en de Meriva stevent dan ook vrijwel zeker op een zonnige toekomst af. In dezelfde klas zit nog een aardige jongen die wat dikker en sterker is, maar het qua voorkomen en handigheid domweg af moet leggen tegen de Meriva.

Opel zelf ziet het niet zo’n vaart lopen. Kennelijk acht men de verkopers in de showroom mans genoeg om de kwaliteiten van de Zafira ten opzichte van de Meriva voldoende te benadrukken teneinde kannibalisme onderling te voorkomen. De tijd zal duidelijk maken of die veronderstelling juist is. Wat we nu wel met zekerheid kunnen vaststellen is dat „fresh thinking” inderdaad tot „better cars” kan leiden.