Dat stelt de vertrekkende personeelschef van het Israëlische leger, Avi Zamir, in een notitie, waarover het dagblad Ha’aretz donderdagmorgen berichtte.

Vier jaar geleden riep het leger een commissie in het leven die onderzoek moest doen naar de positie van vrouwen binnen de strijdkrachten. Die kwam toen met de aanbeveling dat het leger meer moest doen om de gelijkheid van man en vrouw te bevorderen. Mensen moeten niet op hun geslacht worden beoordeeld, maar op hun „vaardigheden en motivatie.”

Anno 2011 is er van de die aanbevelingen nog weinig terechtgekomen, meent Zamir. Hij constateert een groeiende invloed van „religieus zionisme” in het leger, dat ertoe leidt dat de integratie van vrouwen steeds verder onder druk komt te staan. Volgens hem „lijkt het erop dat het leger vrouwen offert op het altaar van religieuzen en ultraorthodoxen.”

Dat gebeurt niet welbewust, erkent Zamir, maar veeleer door het niet oplossen van controversiële vraagstukken. Een voorbeeld: „Als een commandant weigert een vrouw te accepteren als verbindingsofficier, enkel omdat hij een keppeltje draagt en weigert met vrouwen samen te werken, waarom doen zijn superieuren daar dan niets aan?” Volgens Zamir is er sprake van een sterke religieuze lobby, die al lange tijd openlijk in het leger opereert. „Elke keer als er een kwestie rond de integratie van vrouwen speelt, duikt die lobby op en torpedeert het hele proces.”

De personeelschef wijst ook met de beschuldigende vinger naar het legerrabbinaat. „Oorspronkelijk was dat er om in de geestelijke behoeften van de soldaten te voorzien, maar het is verworden tot een apparaat dat erop gericht is het religieuze karakter van de totale strijdkrachten te vormen.”

Zamir spreekt de vrees uit dat het opvolgen van militaire orders afhankelijk wordt van rabbinale toestemming. Sterker nog, volgens hem is dat al het geval. „Bijvoorbeeld bij de terugtrekking uit de Gazastrook (in 2005, red.). Het leger was toen genoodzaakt om 40.000 reservisten op te roepen, omdat de reguliere eenheden weigerden mee te werken aan de evacuatie. Niemand zei het hardop, maar iedereen was bang dat religieuze soldaten zouden weigeren orders op te volgen.”

Meer integratie van vrouwen in het leger en het terugdringen van rabbinale invloeden zijn in het huidige politieke klimaat in Israël niet mogelijk, meent Zamir. „Als ik kijk naar het proces van besluitvorming in het leger denk ik niet dat er een stafchef is die zijn vingers aan deze kwestie durft te branden. Terwijl we naar mijn idee wel tegen de rode lijn aanzitten. Dat toont precies het probleem aan: het leger is beperkt in zijn mogelijkheden om dingen voor zijn eigen bestwil te doen.”