VVD-kamerlid Hofstra noemde de tarieven „veel en veel te hoog.”

Veel fracties vrezen bovendien problemen voor Nederlandse chauffeurs die de juiste apparatuur nog niet hebben gemonteerd.

Het kilometertarief van de heffing is 12,4 eurocent en wordt later 15 cent. Volgens Peijs valt daar niets meer aan te doen, ook niet door een actie samen met andere landen op touw te zetten. Ze benadrukte dat de heffing door Europese druk al 8 cent goedkoper is dan Duitsland eigenlijk wilde en dat bedrijven 3 cent per kilometer kunnen besparen door met relatief schone vrachtauto’s te rijden.

Veel vrachtwagenchauffeurs uit Nederland en andere landen vrezen dat ze het kastje dat de registratie van het aantal gereden kilometers en de betaling van de heffing regelt, niet op tijd kunnen inbouwen. Peijs steunt daarom het tamelijk brede pleidooi voor uitstel van de invoering, maar verwacht er niet veel van. „Ik moet het nog zien. De Duitse regering heeft een groot financieel belang bij de invoering.” De opbrengst van de ”LKW-maut” is bestemd voor de Duitse infrastructuur. De regering-Schröder zit nogal krap bij kas.

Peijs kondigt komend najaar aan op welke manier zij zelf de mogelijke invoering van heffing voor vrachtwagens in Nederland wil onderzoeken. Zij wil echter niet spreken van een eventuele ”kilometerheffing” voor vrachtvervoer, omdat die term politiek nogal gevoelig is. De tweede paarse regering wilde een dergelijke heffing invoeren voor al het wegverkeer, maar de kabinetten-Balkenende hebben dat initiatief in de kiem gesmoord.

De nieuwe verkeersminister sprak haar zorg uit over het gebrek aan Europese coördinatie van de verschillende vormen van vrachtwagenheffingen. Naast Duitsland en Nederland overwegen ook Frankrijk en Oostenrijk zo’n systeem. „Hoe dat in de toekomst gaat is mij volstrekt duister”, klaagde Peijs. „Het zou te gek voor woorden zijn als een chauffeur straks met 25 kastjes rond moet rijden. Dan kan die man niet meer zitten.”