„Sta op, neem uw beddeken op, en wandel.”
Onze Heere Jezus Christus genas deze machteloze man door één woord te spreken, hoewel hij daar niet om vroeg en er ook niet aan dacht.

Sta op, en wandel; een vreemd bevel om aan een man te geven die al zo lang niet in staat was om zijn ledematen te gebruiken. Maar dit goddelijk woord moest dienen om de goddelijke macht ten uitvoer te brengen. Het was een bevel aan de ziekte om te verdwijnen, aan de natuur om sterk te zijn; het wordt echter gebracht als een bevel om zich in te spannen.

De bekering van een zondaar is de genezing van een chronische ziekte. Dit gebeurt meestal door het woord, een bevelend woord. Sta op… en wandel – bekeer u en leef – maak u een nieuw hart.

Hierin wordt niet méér de kracht om dat te doen verondersteld, zonder de onderscheidende genade van God, dan dat zo’n kracht verondersteld werd in deze verlamde man.

Matthew Henry,
predikant te Chester

(”Roemen in het kruis”)