Dat heeft de organisatie die betrokken is bij circa de helft van alle Nederlandse CAO’s donderdag gezegd.

Volgens de AWVN moeten salarissen van topmanagers „een evenwichtige relatie hebben met de rest van het beloningsgebouw”. Optieregelingen en te royale vertrekregelingen, de gouden handdrukken, hebben de verhouding tussen werkgevers en werknemers in Nederland geschaad.

Politici en de vakcentrales zijn tegen buitensporige loonstijgingen, bonussen en vertrekpremies van topmanagers. Ze vinden dit ongepast in een tijd van bezuinigingen, ontslagen en boekhoudschandalen.

Voorzitter D. Terpstra van vakcentrale CNV noemt de oproep van de AWVN „opzienbarend en buitengewoon constructief. AWVN zijn de echte ondernemers, geen lobbyorganisatie zoals VNO-NCW”. VNO-NCW, de koepelorganisatie waar de AWVN onder valt, stelt zich volgens Terpstra veel te voorzichtig op in de discussie rond de topinkomens.

Een woordvoerder van VNO-NCW zegt dat de organisatie in de discussie over topinkomens eerst de bevindingen wil afwachten van de commissie-Tabaksblat. Deze commissie stelt momenteel een code op voor verantwoord ondernemen.

Ook FNV-voorzitter L. de Waal prijst de AWVN. Maar de oproep van de werkgevers komt volgens hem wel te laat. „Het zal ons er niet van weerhouden bij de overheid aan te dringen wettelijk in te grijpen op de topinkomens.”

Vooral vertrekpremies zorgen voor explosieve toenames van topinkomens. Uit een onderzoek van de Volkskrant in mei bleek dat de gemiddelde loonkosten voor bestuurders van de grootste bedrijven vorig jaar met 20 procent toenamen.

Om gouden handdrukken in te dammen, pleit AWVN-voorzitter B. Wientjes ervoor om topmanagers alleen een tijdelijk contract te geven. Dat is weliswaar duurder, maar leidt niet tot dure afvloeiingsregelingen.

Optieregelingen moeten volgens Wientjes ook verdwijnen. Door hun vooruitzichten op aandelen in het eigen bedrijf leggen bestuurders te veel nadruk op de winstgevendheid van de firma op de korte termijn.

AWVN zei verder dat werkgevers op bedrijfsniveau afspraken moeten maken met de vakbonden om de arbeidsproductiviteit van werknemers te verbeteren. Volgens de AWVN is het matigen van de lonen alleen niet voldoende om de concurrentiepositie van Nederland te verbeteren.