Wat is het medisch beroeps­geheim?

Een arts mag in principe niet uit de school klappen over dat wat hij bespreekt met zijn patiënt, tenzij die daar zelf toestemming voor geeft. Het medisch beroepsgeheim geldt ook na overlijden. Op de website van het College Bescherming Persoonsgegevens wordt het beroepsgeheim of de geheimhoudingsplicht omschreven als „de plicht tot geheimhouding van in vertrouwen verstrekte gegevens.” Artsen, tandartsen, apothekers, gezondheidszorgpsychologen, psychotherapeuten, fysiotherapeuten, verloskundigen en verpleegkundigen hebben een medisch beroeps­geheim.

Zijn er gevallen waarbij het medisch beroepsgeheim doorbroken mag worden?

Alleen in zeer uitzonderlijke gevallen. Bijvoorbeeld als het bewaren van het geheim ertoe leidt dat een kind wordt mishandeld. In dit soort gevallen botsen belangen. Tekenend is dat de huisarts wél het dossier over Van der V. gaf. Voor die arts weegt in dit geval het belang van openbaarheid zwaarder dan het beroepsgeheim.

Moeten de regels voor het breken van het beroepsgeheim worden versoepeld?

Dat pleidooi klinkt nu weer. Doordat medici zich kunnen beroepen op hun beroepsgeheim, weet de politie vaak niet alles over iemand die een wapen­vergunning wil krijgen.

Arts en jurist mr. W. Duijst, die promoveerde op problemen rond het medisch beroepsgeheim, stelde in 2005 dat medici het beroepsgeheim steeds meer oprekken. Ze vindt het niet goed dat medici bijvoorbeeld persoonsgegevens doorspelen van iemand bij wie bolletjes drugs in de maag zijn aangetroffen.