De mensen die de Heiland hier vergelijkt met de goede aarde zijn zij die het Woord in de volste kracht verstaan. Zij hadden een klare en onderscheiden bevatting van de dingen die volstrekt voor de zaligheid nodig waren. Zij hadden de zalving van de Heilige Geest. Zij hadden een geestelijk geheiligde kennis.De Heere had hun blinde zielsogen geopend en hen ziende gemaakt. Hij had hun verstand geopend, zodat zij de Schriften verstonden met een bevindelijke kennis. Zij zagen de waarheden niet alleen omdat ze in het Woord staan, maar zij kenden de waarheden bij ondervinding aan hun eigen ziel. Zij konden in enig opzicht met Job zeggen: „Met het gehoor van het oor heb ik U gehoord, maar nu ziet U mijn oog.” Ze verstonden het Woord en ze namen het ook aan.

Het tijdgeloof had ook het Woord ontvangen, terstond en met vreugde. Dat was echter niet het rechte ontvangen. Dat ontvangen van het Woord was zonder verstand, het was maar uitwendig en niet hartelijk. Zo deugde dat ontvangen van het Woord niet. Het rechte ontvangen is een aannemen, bedaard en bedachtzaam en na rijp overleg. Dit Woord is aller aanneming waardig, zoals het van God geopenbaard is.

Gerardus van Aalst, predikant te Westzaandam (De parabel van de zaaier, 1748)