Donner, een Haagse heer uit Amsterdam
DEN HAAG (ANP) – Altijd perfect gekleed en gekamd, steeds ogenschijnlijk rustig, telkens neigend naar een besmuikte glimlach, onvermoeibaar in het debiteren van mooie teksten en van zijn kennis. En immer op de o zo degelijke fiets naar het werk, van zijn herenhuis aan de Haagse Statenlaan naar het Binnenhof: Piet Hein Donner, een echte Haagse heer, zij het geboren in Amsterdam.
Zijn vermeende nieuwe werk als vicepresident van de Raad van State is tientallen meters van het Binnenhof verwijderd: aan de Kneuterdijk. De mogelijke nieuwe onderkoning kan zijn nieuwe werkplek waarschijnlijk met de ogen dicht vinden: hij was eerder staatsraad.
Donner ( 20 oktober 1948) stamt uit een familie van juristen: zijn vader was rechter in het Europees Hof van Justitie en zijn grootvader was ook al minister van Justitie. Geen wonder dat Piet Hein na het gym Nederlands recht ging studeren aan de Vrije Universiteit. In 2002 werd de CDA’er voor het eerst minister, natuurlijk van Justitie. Hij had toen onder meer al het voorzitterschap van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (1990-1998) achter de kiezen. En na de verkiezingen van 2002 had de koningin hem benoemd tot informateur.
Na de verkiezingen van januari 2003 werd Donner weer informateur. In mei trad hij opnieuw aan als minister van Justitie. Een dikke twee jaar later, eind 2005, riep de parlementaire pers Donner uit tot politicus van het jaar. In februari 2006 verraste de zo uitgestreken ogende Donner met een rap over het drugsbeleid. Op 21 september 2006 was het echter even goed uit met de pret. Donner, in naam verantwoordelijk, trad af naar aanleiding van de brand in het centrum voor uitgeprocedeerde asielzoekers op Schiphol.
Maar Donner keerde terug op het pluche. Na een korte periode als Kamerlid werd hij in februari 2007 minister van Sociale Zaken en in oktober 2010 minister van Binnenlandse Zaken. Intussen was zijn relatie met de Kamer af en toe wat minder. Parlementariërs ergerden zich zo nu en dan openlijk aan zijn heel eigen humor en bloemrijkheid, die ze als erudiet maar soms ook als neerbuigend en afwerend ervoeren. De bewindsman legde er niettemin, en met onverholen genoegen, een kennis mee aan de dag die voor een politicus niet meer vanzelfsprekend is.
In juni van dit jaar had hij een dobber aan het debat over zijn Integratienota (meer eigen verantwoordelijkheid van immigranten en Nederlandse waarden voorop). De oppositie maakte duidelijk niet te weten wat ze had aan de volgens Groen Links „meest elastische minister ooit”.
