„Bezuinig nooit op meditatie”
GOUDA – De puritein Isaac Ambrosius zag mediteren en bidden als ”soul recreation”, vakantietijd met God. „Een prachtig beeld”, vindt prof. dr. T. Schwanda van Wheaton College.
De Amerikaanse hoogleraar sprak gistermiddag op een studiedag van het Hersteld Hervormd Seminarie voor theologiestudenten en beginnende predikanten over de praktijk van meditatie bij Ambrosius (1604-1664). „Geestelijke oefeningen zijn als een boot die de gelovige in de boezem van Christus brengt”, citeerde Schwanda de puriteinse predikant, die vooral bekend is van zijn boek ”Het zien op Jezus” (Looking unto Jesus).
Ambrosius is een bevindelijke schrijver die een goede balans laat zien tussen hoofd en hart, aldus Schwanda, die werkt aan twee publicaties over de puritein. „We moeten de Bijbel bestuderen en ons verstand gebruiken. Maar het stopt niet bij de hersenen, de kennis moet bewegen naar ons hart, zodat we vernieuwd worden naar het beeld van Christus.”
Die balans is bij veel christenen zoek, denkt de hoogleraar. „Sommigen studeren hard, maar je ziet geen verandering in hun leven. Ik zie ook veel studenten die een honger hebben naar ervaring. Maar ze hebben weinig vermogen om te onderscheiden waar die ervaringen vandaan komen.”
Alleen kennis die het hart bereikt, kan volgens Ambrosius levens veranderen, en daar gaat het om. Schwanda: „Ambrosius was geïnteresseerd in veranderde harten, te beginnen bij hemzelf. Daarvoor is het werk van de Heilige Geest van groot belang. Mensen kunnen het verstand onderwijzen, maar alleen God kan het hart onderwijzen.”
Ambrosius trok zich ieder jaar in mei een hele maand terug om de tijd met God door te brengen, vertelde Schwanda de studenten. De puritein herlas dan zijn dagboek, bracht tijd door in meditatie en gebed en schreef over zijn geestelijke ervaringen. „Hij deed dat niet alleen voor zichzelf, het hielp hem om een betere predikant te zijn. Bezuinig dus nooit op Bijbellezen, gebed en meditatie.”
Drs. A. Pals hield ’s avonds een lezing over ”Hoe voorkom je een burn-out op een eenzame plaats?” Voor beginnende predikanten is het belangrijk om daarover na te denken, aldus de docent supervisie en coaching aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij zei nogal eens predikanten te ontmoeten die ”onaantasbaar” zijn doordat ze in hun eerste gemeente van alles moesten. „Ik hoop dat jullie dat in je eerste gemeente niet toestaan. Je moet samenwerken met je kerkenraad, maar geef je ook grenzen aan.”
