Oevermans is directeur van de Academie Mens en Organisatie aan de Christelijke Hogeschool Ede en redacteur van Wapenveld. Het blad van oud-leden van de christelijke studentenvereniging CSFR heeft een serie over hoe verder te gaan na de eerste nationale synode vorig jaar.

Oevermans vindt nationale synode geen goede term. „De kerk is wereldwijd. Nationaal verwijst toch te veel naar de periode van de natiestaat, en die staat ook onder druk.” ”Synode”, kan ook niet wat hem betreft, en Dordrecht vindt hij niet de goede plek. „Dan vliegt iedereen weer in zijn eigen groef.”

Wat Oevermans betreft wordt Utrecht de plek van ontmoeting. „Op het Janskerkhof staat een mooi standbeeld van Willibrord, de man op het paard met de kerk in zijn hand. Met hem is de doorwerking van het Evangelie toch begonnen in de Lage Landen. Ik geef ’m voor beter, maar ik zou spreken van het jaarlijkse of tweejaarlijkse Willibrord-
beraad.”

Waar dat over moet gaan? „Over wat er in kerk en cultuur gebeurt, heel goed luisteren, naar de Schrift, naar de tijd en de cultuur.”

Het moet ook niet alleen een beraad zijn waar theologen het woord voeren, vindt Oevermans. „Ik stel me voor dat vertegenwoordigers op het Janskerkhof van Christus-belijdende gemeenschappen, allochtoon en autochtoon, elkaar ontmoeten, tot plannen en initiatieven komen en na twee, drie dagen weer welgemoed naar de eigen gemeenschappen terugkeren.”