In 2000 publiceerde medisch tijdschrift The Lancet over een onderzoek naar de risico’s van stuitbevallingen. De conclusie was helder: voor een kind in een stuitligging is een keizersnee beter dan een stuitgeboorte, waarbij niet het hoofdje maar de stuit eerst naar buiten komt.

In de afgelopen tien jaar is het aantal keizersnedes bij stuitligging dramatisch gestegen. Daardoor zijn 77 baby’s in leven gebleven die voordien rond de geboorte gestorven zouden zijn. Daarentegen zijn er 19 extra overleden als gevolg van de complicaties bij de keizersnede. Per saldo is dus in 58 gevallen babysterfte voorkomen.

Volgens de auteurs van het artikel staat tegenover een daling in de babysterfte bij stuitbevalling wel een stijging in het risico op moerdersterfte of andere complicaties bij de moeder, ook in volgende zwangerschappen. Zo kan het litteken dat overblijft na de keizersnede bij een volgende bevalling voor ernstige complicaties zorgen, zoals levenslange handicaps bij een kind of zelfs de dood.

De artsen pleiten ervoor om het in hun ogen ‘misplaatste optimisme’ over keizersnedes bij stuitbevallingen te temperen.