Het was al langer bekend dat het gif van sommige slangen uit zeer grote moleculen bestaat die niet direct in de bloedbaan kunnen worden opgenomen. Via de lymfeklieren komen die stoffen alsnog in het bloed terecht. De onderzoekers zochten een manier om dat proces te vertragen.

Een zalf die de aanmaak bevordert van stikstofmonoxide, een stof die ook de bloeddruk reguleert, bleek daarvoor geschikt. Volgens de wetenschappers vertraagt het middel de werking van het lymfestelsel, waardoor het tot vier keer zo lang duurt als normaal, voordat slangengif in het bloed terecht komt. Dat geeft artsen meer tijd om een geschikt antigif te vinden.

De zalf werd getest op muizen, die daadwerkelijk slangengif toegediend kregen, en ook op vijftien mensen, bij wie een onschadelijke substantie werd ingespoten waarvan de chemische samenstelling sterk lijkt op die van echt gif. Het middel bleek in beide gevallen de verspreiding van de geïnjecteerde stof via het lymfestelsel af te remmen.

Slangenbeten leiden jaarlijks wereldwijd tot 100.000 sterfgevallen en 400.000 amputaties. Vooral op plaatsen waar antigif niet direct beschikbaar is, kan een behandeling die de verspreiding van het gif vertraagt mensenlevens redden, aldus de wetenschappers.