„Ik woon in de hoogte en in het heilige, en bij dien, die van een verbrijzelden en nederigen geest is”

De algemene leer die hieruit te trekken is, is dat de ziel eerst verbroken en vernederd moet worden, voordat de Heere Jezus daarin kan of wil wonen en voordat het geloof daarin kan worden gewrocht. De ziel moet eerst verbrijzeld worden, voordat hij door Christus kan worden bewoond.

Mensen, in het bijzonder mensen van aanzien, willen dat hun huis zeer goed wordt schoongemaakt voordat zij er hun intrek in nemen. Zo is deze verbrijzeling het schoonvegen van de ziel, opdat hij ook zo mag worden bewoond. Dit werd in de oude wet voorzegd en dat was daarvan een symbool. Voordat het volk van Israël het land Kanaän binnentrok en voordat God het bracht tot het land der belofte, moest het de ontzaggelijke, vreselijke en huilende wildernis door. Het land Kanaän wordt hier gezien als een afschaduwing van het koninkrijk der genade en het koninkrijk der heerlijkheid hiernamaals.

Hiermee wil de Heere ons deze gewichtige zaak leren dat de ziel eerst deze rotsachtige wegen van verbrijzeling en vernedering moet gaan, voordat de ziel waarlijk door Christus in bezit kan worden genomen.

Thomas Hooker, 
predikant te Hartford (VS)

(”Het verbroken hart”, 1678)