Ook het gemiddelde schuldbedrag is flink toegenomen, van een kleine 8000 euro in 2003 tot zo’n 12.500 euro twee jaar geleden. Dat blijkt uit een zondag gepubliceerd onderzoek van de Vakcentrale voor middengroepen en hoger personeel (MHP) en het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO).

De organisaties becijferden dat de bijdrage van de overheid op de basisbeurs voor studenten de afgelopen twee decennia is afgenomen met 38 procent en dat de studentenlening met 105 procent is gestegen. Ook van ouders wordt een hogere bijdrage aan de studie van het kind verwacht: deze is de afgelopen jaren met 77 procent gestegen.

De Vakcentrale en het ISO vinden dat studenten te makkelijk een lening aan kunnen gaan. Ook maken ze zich zorgen over de beperkte voorlichting. „Jongeren van 18 jaar die net aan hun studie beginnen, kunnen zonder problemen een lening aangaan. Het is de vraag of zij goed weten waar ze aan beginnen”, aldus ISO-voorzitter Guy Hendricks. Hij vreest dat studenten zich de komende jaren nog meer in de schulden gaan steken. „Het kabinet wil de basisbeurs in de masterfase omzetten in een rentedragende lening, dat wil zeggen dat er nog meer geleend moet worden.”

„Deze ontwikkeling heeft niet alleen grote gevolgen voor de koopkracht van studenten en hun ouders. Het remt ook de kenniseconomie, omdat steeds meer jongeren in de toekomst zullen afhaken om hoger onderwijs te volgen”, meldt een woordvoerster van MHP.

Staatssecretaris Halbe Zijlstra (Onderwijs) vindt de stelling dat studenten niet weten wat ze aangaan „een schromelijke onderschatting van deze groep”, zo liet hij zondagmiddag weten. „Als je studiefinanciering hebt, ben je volwassen: dan mag je stemmen en gekozen worden. Ik verwacht dan ook dat je weet wat de gevolgen van lenen zijn.”

Volgens hem is een hogere eigen bijdrage van studenten gerechtvaardigd, zeker omdat „de overheid - de belastingbetaler dus - het overgrote deel van de studie betaalt.” Bovendien leidt het tot een bewustere studiekeuze, aldus Zijlstra. „Dat is belangrijke winst, want de studievertraging en -uitval is nu echt te kostbaar.”