Die wordt dan daadwerkelijk regeringsleider, zoals in de meeste Europese monarchieën het geval is. De koning houdt echter de controle over veiligheid, leger en godsdienst.

De 47-jarige koning zei in zijn tv-toespraak dat Marokko een „op de burgers gebaseerde” democratische constitutionele monarchie wordt en hijzelf ‘burger-koning’. Mohammed kondigde aan dat hij zelf tijdens een referendum over de ontwerp-grondwet op 1 juli voor zal stemmen.

De toespraak volgde op grote betogingen op 20 februari. Onder de belangrijkste grieven van de duizenden demonstranten was het feit dat de koning nog steeds oppermachtig is en werkt met de bevoegdheden van een absoluut vorst bij de gratie Gods. De ‘20 februari-beweging’, die wordt aangevoerd door jongeren, is geïnspireerd door de revoluties in Egypte en Tunesië. Daar viel het bewind na wekenlange betogingen.

Toen Mohammed VI in 1999 als jonge vorst het toneel betrad, meenden velen toen reeds dat er een politieke lente aanbrak. Dat bleek een beetje voorbarig. Mohammed heeft weliswaar een burgermeisje gehuwd, is niet wars van skipistes en popsterren en door zijn oude rijk denderen inmiddels hogesnelheidstreinen, maar het politieke stelsel bleef onwrikbaar in zijn handen. En hij is niet alleen politiek de baas, volgens de grondwet is hij bovendien ook „geheiligd en Leider van de Gelovigen”.

De Raadgevende Commissie voor Constitutionele Hervorming (CCRC) heeft een voorstel voor een nieuwe grondwet gedaan. Veel van de regeringsmacht zou worden overgeheveld van de koning naar de premier die met brede bevoegdheden voorzitter van de ministerraad wordt. De premier gaat straks ook over tal van benoemingen die de koning nu doet. De absolute vorst gaat, na de betogingen en omwentelingen van de afgelopen maanden in Noord-Afrika, tot het verleden behoren in Marokko.

Het plan voorziet ook in meer rechten voor minderheden. Het Berbers wordt een officiële landstaal, naast het Arabisch. Een groot deel van de 32 miljoen Marokkanen spreekt een van de dialecten van de Berberse taal.