De GZB-voorzitter sprak in zijn openingswoord over wederkerigheid. Hij vindt het belangrijk dat christenen in het Westen niet alleen géven aan christenen op het zuidelijk halfrond, maar ook van hen ontvangen. Bij geven denkt hij aan geld en kennis. Bij ontvangen gaat het onder meer om „geloofsvertrouwen in moeilijke omstandigheden.”

Als grond voor deze houding noemde ds. Van Meijeren een tekst uit Efeze 3: „Opdat u ten volle zou kunnen begrijpen, met alle heiligen…” „Samen met alle heiligen ontdekken we meer van Christus. De liefde van Christus omspant de hele wereld. We doen onszelf te kort als onze horizon beperkt is tot onze eigen kring. We zijn in de wereldwijde kerk op elkaar aangewezen.”

Een praktische invulling van deze instelling is de partnerschapsconferentie volgende week in Eldoret, Kenia, waar de GZB in gesprek gaat met de kerken in Afrika en waar men elkaar over en weer kritische vragen stelt maar elkaar ook helpt.

Ds. C. van de Berg sprak over zijn werk in Zuidoost-Azië. Hij is niet in de gelegenheid om regulier zendingswerk te bedrijven en heeft zich de achterliggende jaren beziggehouden met scholenbouw en de bouw van een weeshuis, dat aan het eind van dit jaar geopend wordt. Ook werkte hij mee aan het opzetten van een ontmoetingshuis, dat inmiddels draait. Verder was de predikant betrokken bij de start van een fabriekje waar lokale mensen werken. Van de veertig werknemers zijn er inmiddels zeven christen geworden, zo zei hij.

Soms komen de kansen onverwacht. Zo had ds. Van den Berg een gesprek met een meisje dat in een winkel achter de toonbank stond. Hij vroeg haar hoe ze in het leven stond. Ze was geen christen, omdat het christelijk geloof haar niets te zeggen had, maar ze wilde wel een Engelse Bijbel in ontvangst nemen. Toen hij haar later weer opzocht, zei ze: „Het Woord is gaan werken in mijn hart. God heeft u gebruikt om mijn leven op zijn kop te zetten.” Nu leest ze ook haar vriend voor uit de Bijbel en hij luistert naar haar.

De predikant gaf een presentatie over een boeddhistische monnik die tot bekering kwam. De man wilde een heilige worden en was al aardig op weg. Hij had al 700.000 keer geknield, maar toch voelde zijn hart leeg. Toen er een vreemdeling kwam met wie hij een gesprek had, werd alles anders: „Hij keek mij in de ogen en ik zag dat hij iets anders geloofde. Toen voelde ik dat ik een honger in mijn ziel voelde, een honger naar Christus.”

Ds. P. Verhoeff, synodepreses van de Protestantse Kerk, verhaalde van een ander wonder. „Ook in Alkmaar gebeuren wonderen. Met Pinksteren hebben zes jongeren van mijn gemeente belijdenis gedaan. Ik heb de dienst als een bijzondere ervaren. De jongeren spreken over hun eigen geloof en willen zich voegen in het geloof dat we delen als kerk.”

De samenwerking tussen de GZB en de Protestantse Kerk stemt hem „hoopvol.” „De dienstenorganisaties van de kerk en de GZB ontdekken elkaar steeds meer, al houden ze beide hun eigenheid.” Ds. Verhoef gaf aan dat de Protestantse Kerk de samenwerking met de GZB verder wil ontwikkelen.