Dinsdag zal hij in het Europees Parlement (EP) in Straatsburg de zaak voorleggen aan voorzitter Barroso van de Europese Commissie. „Ik wil weten wat hij van onze opvatting vindt. Mijn uiteindelijke doel is dat de ECB zijn huidige positie loslaat”, aldus Van Dalen.

Deze instelling vervult naar zijn mening een „onacceptabele dubbelrol”; „zij draagt in het debat twee petten.” De ECB moet zorgen voor prijsstabiliteit, maar tegelijk heeft de bank het afgelopen jaar voor vele miljarden aan Griekse obligaties opgekocht, waardoor een afwaardering daarvan ook voor deze instantie zelf forse verliezen meebrengt. De CU-afgevaardigde suggereert dat hij daarom zo’n herstructurering blokkeert.

Hij bepleit een aanpak van de crisis die drie punten omvat: een streep halen door een deel van de schuld, een meerjarenplan opstellen om de economie van de zuidelijke EU-lidstaat weer op gang te brengen en een mechanisme van automatische sancties invoeren om herhaling van ontsporingen te voorkomen. „Ik ben ervan overtuigd dat dit de enig juiste route is.”

„Nog meer noodkredieten verstrekken, biedt geen oplossing. Dat hoor ik in Brussel ook van mijn Griekse collega’s. Zij geven eerlijk toe dat hun nationale overheid nooit alle leningen zal kunnen terugbetalen. Ze zullen dat niet voor de camera zeggen, maar onder de koffie zijn ze wat dit betreft duidelijk.”

Maar is de ECB niet oprecht bezorgd dat het afstempelen van vorderingen tot enorme onrust leidt op de markten, dat banken in problemen raken, dat misschien het hele financiële stelsel opnieuw in de gevarenzone belandt? Van Dalen: „Natuurlijk krijgt een aantal partijen, vooral in Duitsland en Frankrijk, het moeilijk. Als het om grote, zogeheten systeembanken gaat, zullen de regeringen steun moeten bieden. Echter, bij een gedeeltelijke kwijtschelding praten we over enkele tientallen miljarden euro’s. Dat is te overzien. Dat zal niet dezelfde gevolgen hebben als de ondergang van Lehman Brothers in 2008.”

De kritiek op de ECB is pikant. Die opereert immers autonoom, de politiek behoort zich niet met zijn beleid te bemoeien. Dat ligt vast in het EU-verdrag.

„Ik respecteer die onafhankelijkheid”, reageert de Europarlementariër. „Maar we staan wel aan de rand van een catastrofe. Over acht weken is de schatkist van Griekenland leeg. Nog meer geld overmaken, is niet realistisch. Daarom doe ik een appel op de ECB om de koers te wijzigen en voor een geloofwaardig scenario te kiezen. Dat zie ik als mijn plicht als volksvertegenwoordiger.”