Door het aanbrengen van asfalt ontstaat een zogenoemde overslagbestendige dijk. Bij zo’n dijk ontstaan er geen problemen als er bij de incidentele zware stormen een beetje water over de dijk gaat. De commissie vindt een toplaag van asfalt echter wel lelijk en adviseert daarom om het asfalt te voorzien van „een natuurlijke toplaag”.

Deze vorm van dijkversterking is één van de twee opties die de commissie voor de hand vindt liggen. De overslagbestendige dijk heeft wat haar betreft een lichte voorkeur, maar er kan ook worden gekozen voor een betonnen stormschild bovenop de dijk. Dat laatste komt neer op een soort betonnen schutting op de huidige graslaag.

Nijpels heeft een voorkeur voor de asfaltvariant omdat de kosten daarvan lager zijn en omdat het „flexibiliteit biedt in de fasering”. „Waar andere voorstellen de waterveiligheid in één keer tot het eind van de eeuw op orde brengen, wordt de overslagbestendige dijk eerst tot halverwege deze eeuw op orde gebracht om vervolgens te kunnen bepalen welke aanvullende maatregelen nodig zijn tot het eind van de eeuw”, staat in het advies. „Als halverwege de eeuw minder zware maatregelen nodig blijken te zijn, scheelt dit geld.”

Atsma kan uit de voeten met het advies. „Veiligheid staat voor mij voorop”, schetst de CDA-bewindsman. „Deze dijk moet zo snel mogelijk weer aan de wettelijke normen voldoen. De commissie geeft hiervoor degelijke adviezen.” Nijpels adviseert overigens ook om naast de veiligheid ook natuur- en recreatieve functies te ontwikkelen, naast het opwekken van duurzame energie (zonnepanelen, windmolenparken).

De staatssecretaris gaat op zoek naar budget. „Ik wil ervoor zorgen dat in deze financieel krappe tijden de dijk aan de normen kan voldoen. Omdat ook de aanvullende functies belangrijk zijn, ga ik graag met de regio in gesprek.” Daarna neemt het kabinet een voorkeursbeslissing.