PKN en Centraal Joods Overleg begraven strijdbijl
UTRECHT - Joden en christenen hebben elkaar nodig. De secularisatie en verharding van het maatschappelijk klimaat vraagt om mensen die vanuit hun geloof, idealen en compassie zoeken naar diepgang en verbondenheid. Dit is een gezamenlijke opdracht aan joden en christenen.
Dat hebben het Centraal Joods Overleg (CJO) en de Protestantse Kerk in Nederland woensdag in een verklaring laten weten.
Vorige week spraken in Nes Ammim acht leden van de Joodse gemeenschap met acht vertegenwoordigers van de Protestantse Kerk. Deze gesprekken werden gevoerd naar aanleiding van spanningen die vorig jaar in de relatie waren ontstaan.
Het Centraal Joods Overleg (CJO), waarin naast de Joodse kerkgenootschappen ook het CIDI vertegenwoordigd is, had toen in scherpe bewoordingen afstand genomen van de open brief die het moderamen van de Protestantse Kerk op 18 februari aan de Israelische ambassadeur in Nederland overhandigde.
In deze brief aan Harry Kney-Tal werd op zeer concrete wijze aandacht gevraagd voor het lot van de Palestijnen. Ook andere organisaties zoals Christenen voor Israël en de Beraadsgroep Israël snapten er niets van. De groeperingen vonden dat te veel de kant van de Palestijnen werd gekozen. Waar bleef dan de verbondenheid met het Joodse volk?
In Nes Ammim, een plaats in Israël waar vanuit een christelijke inspiratie een belangrijke bijdrage wordt geleverd aan de dialoog tussen de religies in het land Israël, is nu een vruchtbare dialoog geweest tussen CJO en Protestantse Kerk.
Er waren gesprekken met sleutelfiguren uit de dialoog en met bijzondere mensen uit Israël, zoals rabbijn Francis Nataf. Ook was er een bijeenkomst met professor Yohanna Katanacho - één van de opstellers van het document Uur van de waarheid, geschreven door christelijke Palestijnen.
‘Belangrijk was het gesprek over elkaars identiteit en hoe het joods en christelijk geloof, het land Israël en de Palestijnen daarin een rol spelen. De deelnemers ontdekten dat het perspectief soms verschilt en constateerden dat dit soms verschillend blijft. Behalve discussie was er begrip en echte ontmoeting. Men vond elkaar in de afkeer van het diskwalificeren van mensen vanwege hun achtergrond en putte daaruit moed om te spreken over mogelijke samenwerking’, schrijven scriba dr. Arjan Plaisier (Protestantse Kerk) en drs. Willem Koster, voorzitter van het Centraal Joods Overleg.
