Ralph Hassal (24) en David Enders (22) -in Bagdad beter bekend als Reef en Dave- zijn twee handige mannen die het plan opvatten om na de oorlog een Engelstalige krant in Irak zouden gaan opzetten. Het eerste nummer van het tweemaandelijkse Baghdad Bulletin verschijnt binnenkort.

Het idee ontstond toen Ralph met Pasen vanuit zijn woonplaats Beiroet terugging naar Londen. Hij herinnert zich hoe zijn moeder suggereerde dat het wel eens heel belangrijk zou kunnen zijn dat er meteen na de oorlog een goede, informatieve krant in Bagdad verscheen. „Ze had natuurlijk helemaal gelijk”, zegt Ralph. „Ik belde Dave in Beiroet, ging op zoek naar geld en wist dat het zaak was zo snel mogelijk van start te gaan.”

Er kwam heel wat meer bij kijken dan Ralph in eerste instantie had gedacht. Het bedrijf moest worden geregistreerd, want ze wilden officieel te werk gaan. Hij vond een goede accountant in Londen om de zaak te begeleiden en een vriend in Soho maakte een website. „Ik heb contact opgenomen met al mijn vrienden die bij banken werken of die consultant zijn. Ze hebben me adviezen gegeven”, zegt de serieuze Ralph, die duidelijk een goed netwerk overhield aan zijn tijd in Oxford, waar hij een studie scheikunde volgde.

Een van Ralphs rijke vrienden vond het wel een goede grap. „Hij hielp bij wijze van vriendendienst en vertelt nu dagelijks in de pub dat hij de eigenaar van een krant in Bagdad is. We hebben genoeg geld om de eerste drie oplagen te publiceren. Daarna moeten we verder zien”, zegt Ralph.

Voor Ralph en Dave is het helemaal geen grap. Meteen na de oorlog vertrok Dave naar Bagdad om te kijken of het allemaal te doen was. Hij vond een huis en een aantal mensen die konden helpen. „Sindsdien rennen we de hele dag rond om alles voor elkaar te krijgen. Als het lukt willen we zo snel mogelijk één keer per week verschijnen”, zegt de creatieve Dave in de keuken, waar overal memobriefjes hangen.

Ze hebben een aantal beroemde Amerikaanse en Engelse journalisten gestrikt om zo nu en dan iets voor ze te schrijven. Robert Fisk, de bekende Midden-Oostenkenner van de Engelse krant The Independent, kwam van de week langs om met het een en ander te helpen. „Als een schoolmeester heeft hij ons van alles uitgelegd; hij heeft ons veel tips gegeven”, zegt Dave.

Op het moment is het wat de autoriteiten betreft niet moeilijk om in Irak te werken. Voorheen was het ondenkbaar dat buitenlanders een krant in Irak opzetten. De Iraakse media werden volledig gecontroleerd door de regering. Zowel Ralph als Dave is nooit eerder in Irak geweest, maar ze hebben er veel over gehoord.

„We hebben hier nu weinig concurrentie. Hoewel nieuwe krantentitels hier sinds het eind van de oorlog als paddestoelen uit de grond schieten, behoren de meeste tot een politieke partij. Je leest hetzelfde verhaal op vier totaal verschillende manieren. Er zijn tot nu toe nog geen andere Engelstalige bladen, dus dat is mooi”, zegt Ralph, die verantwoordelijk is voor het leggen van contacten en de distributie. Hij struint alle ambassadefeestjes af en dat gaat hem goed af.

Baghdad Bulletin zal op een onafhankelijke manier verslag doen van de wederopbouw van het land. „De veiligheidssituatie, de beschikbaarheid van water, elektriciteit, dat soort dingen is nu belangrijk hier”, zegt Dave, die vooral verantwoordelijk is voor de inhoud. „Maar ook doen we vier, vijf achtergrondverhalen per nummer; verhalen over ziekenhuizen en de economie. De krant zal zich richten op een groot lezerspubliek: studenten, buitenlandse journalisten, ontwikkelingswerkers en bedrijven die van plan zijn hier zaken te doen.”

Ze hopen het via advertentie-inkomsten financieel te kunnen bolwerken. „Het zal niet zo moeilijk zijn adverteerders te vinden; we hebben er al heel wat binnengehaald”, zegt Ralph. „Door de slechte communicatie in de stad is het verspreiden van een krant momenteel een ideale manier om veel mensen te bereiken.” Ze weten nog niet zeker of de lezers voor Baghdad Bulletin moeten gaan betalen of dat de krant gratis verspreid zal worden. „Beide mogelijkheden hebben voor- en nadelen. We moeten daarover de knoop nog doorhakken”, zegt Ralph.

Het zal een spannende en drukke tijd worden voor de twee avonturiers. Een dezer dagen zal de eerste oplage van 11.000 exemplaren verschijnen, en dat zal ze even de tijd geven om weer wat op adem te komen. „Ik blijf hier zolang dat nodig is om een goede krant uit te geven. Ik ga er helemaal voor. Ik heb geen belangrijker dingen op het moment”, zegt Ralph. „Ik ook niet”, roept Dave. „Nou ja, alleen mijn studie aan de Amerikaanse universiteit van Beiroet. Maar die mag ik gelukkig per e-mail afronden.”