Het thema van de bondsdag, ”De trouw en de volharding van de gemeente”, werd in twee toespraken uitgewerkt.

Emeritus predikant ds. J. Van Amstel uit Ede benadrukte in zijn lezing dat de onderlinge band een wezenlijk kenmerk is van de christelijke gemeente. „Als het goed is, straalt de kerk van Christus die onderlinge gemeenschap uit.”

Daarbij is het van belang, aldus de predikant, dat het niet gaat om de uiterlijke kant en zichtbaarheid van de gemeente, maar om hoe God de gemeente ziet. „De wereld ziet heel scherp de gebreken van de christelijke gemeente. Daarom is het verdrietig als er binnen de gemeente verdeeldheid en onenigheid heersen. Het boek Handelingen geeft een goede karakterschets van de eerste christengemeente, waarbij vooral de echte gemeenschap opvalt.”

Deze eenheid is volgens de emeritus predikant niet alleen verrassend, maar ook opmerkenswaardig als men bedenkt dat die duizenden gelovigen elkaar voorheen nauwelijks kenden. „Een geordend kerkelijk leven was er niet en zij hadden geen cursus of training gevolgd. Toch vormden zij een tastbare eenheid. Niet de sfeer, maar de leer blijkt het verbindende element.”

De eerste christengemeente is hierin voorbeeldig, zei ds. Van Amstel. „Het is een veeg teken als de tweede kerkdienst op zondag, die immers een leerdienst is, minder goed wordt bezocht. Omdat de liefde tot de gezonde leer in het gezin begint, moeten de ouders het voorbeeld geven. Kinderen in de gemeente moeten ervaren dat er met en voor elkaar wordt gebeden.”

De predikant besloot met een verwijzing naar het avondmaal. „Het delen van het brood is nauw verwant met het uitdelen van het brood, dus de aandacht voor de nood van de ander.”

Ds. P. L. D. Visser, die als legerpredikant verbonden is aan de Generaal-majoor Kootkazerne in Stroe, legde de nadruk op de naar buiten gerichte gemeente. De legerpredikant wees op het grote verschil in context tussen de eerste christengemeente en de christelijke gemeente nu. „De eerste christenen leefden nog te midden van het verbondsvolk. Zij stonden bij het volk in de gunst. De christelijke gemeente nu leeft in een geseculariseerde samenleving waaruit God is verbannen. Ongelovige medeburgers zijn vaak niet eens vijandig, eerder onverschillig. Pogingen om mensen te overtuigen halen niets uit, want het gevoel staat centraal.”

Navelstaren

De huidige situatie sluit meer aan bij Romeinen 12, zei ds. Visser. „Een christen hoort toegewijd te zijn en zijn hart en hand, zijn gehele bestaan op te offeren voor God. Dat staat diametraal tegenover het moderne gevoel, dat het leven zo veel mogelijk aan het eigen ik dienstbaar maakt. Paulus geeft de opdracht om waar mogelijk vrede te houden met alle mensen. Waar mogelijk moet een diepe harmonie met wereldse mensen worden gezocht.”

De christelijke gemeente kan in twee uitersten vervallen, aldus ds. Visser. Enerzijds zijn er gemeenten die te veel meegaan met de wereld, anderzijds is er het gevaar van navelstaren.

De predikant waarschuwde voor een krampachtige houding in de contacten met ongelovigen. „Christenen moeten de geseculariseerde medemensen niet krampachtig met een vijandbeeld, maar met een open houding tegemoet treden.”

Door zijn contacten met militairen weet hij dat kerkgangers vanwege hun liefdeloosheid, de grote versplintering en de onderlinge ruzies een slechte reputatie hebben.

Tijdens de bondsdag werden er groeten verstuurd aan de buitenlandse zendingswerkers. Vanuit Indonesië kwam van een zusterkerk per sms een boodschap terug. Een delegatie van de vrouwenbond had de zendingskerk in Indonesië bezocht en de presidente deelde mee dat op de bondsdag in 2013 enkele afgevaardigden uit Indonesië aanwezig zullen zijn. Daarna zongen de vrouwen Psalm 116 in het Indonesisch.

De bondsdag werd voor de laatste keer geleid door presidente W. G. Hofman-Baars. Zij sprak een meditatief woord over de uitdrukking ”Terug naar de basis”. De scheidende presidente wilde dit gezegde in een verticaal perspectief zien. „In verband gebracht met het thema gaat het dan om de trouw van Jezus ten opzichte van Zijn kerk. Zijn offerande is de basis van de christelijke gemeente en de trouw en volharding zijn genadegaven voor Zijn volgelingen. De discipelen staan er niet alleen voor, maar zij worden aangemoedigd door hun Koning, Die Zelf zwakte aan den lijve ondervond.”

Tijdens de bondsdag vond de bestuurwisseling plaats. W. G. Hofman-Baars gaf na twaalf jaar de voorzittershamer door aan H. de Hertog-van ’t Spijker uit Apeldoorn. M. Reinders-Kater uit Zwaagwesteinde trad toe tot het bestuur.