Zending onder Hongaarse Joden droeg vrucht
Boedapest, de hoofdstad van Hongarije, kent reeds lang een grote Joodse minderheid. Vandaag de dag leven er ruim 100.000 Joden in de stad. In de negentiende eeuw is er veel evangelisatiewerk onder hen gedaan. Het boekje ”Het bewogen leven van een Israëliet” geeft een kort overzicht van dit werk.
Het hoofdbestanddeel van het boekje is de beschrijving van het korte, moeitevolle leven van Philip Saphir (1823-1849) door zijn broer Adolph. Deze gebruikte hiervoor zijn brieven en dagboek. Het is een krachtig getuigenis van Gods opzoekende liefde voor Joden, de beminden om der vaderen wil.
L. J. van Valen, kenner van de Engelse en de Schotse kerkgeschiedenis, vertaalde deze levensbeschrijving en voorzag haar van een lezenswaardige inleiding.
De broers Adolph en Philip Saphir groeien op in het gezin van de intellectuele Joodse leider Israël Saphir. Het hele gezin –man, vrouw, twee zonen en drie dochters– komt tot bekering onder de prediking van de Schotse zendeling ”rabbi” John Duncan. In mei 1843 wordt het gezin gedoopt. Philip is een maand daarvoor al door de Joodse zendeling Carl Schwartz gedoopt.
In zijn inleiding op het boekje beschrijft Van Valen kort de geschiedenis van de Schotse zending in Hongarije. Doordat de aandacht voor de noodzaak van zending in het algemeen groeide, kwam er ook oog voor het werk onder de Joden. Op de golven van de opwekkingen in Schotland nam dat werk een hoge vlucht. De zendingsreis naar Palestina in 1839-1840 van ds. R. M. M. MacCheyne droeg daaraan bij.
Met instemming heb ik het voorwoord van ds. M van Kooten gelezen. Hij geeft aan dat de geschiedenis van de zending onder Joden in Boedapest laat zien dat de Evangelieverkondiging onder hen door de Heere rijk gezegend is. Ook onder hen werkt Hij middellijk. Die visie staat tegenover de gedachte van sommigen dat we passief moeten blijven omdat de Heere Zelf onder Zijn volk werkt.
Na de inleiding volgt de levensbeschrijving van Philip. Indrukwekkend en ontroerend is het beeld dat opkomt uit de citaten in brieven en het dagboek van de jonge christen. Hij had veel te stellen met een ziekte waaraan hij op 26-jarige leeftijd zou overlijden. De troost en kracht die hij uit het geloof in Zijn Zaligmaker put, komt op iedere pagina naar voren. Wat heeft deze jongeman veel van de Heere geleerd in de korte tijd (vijf jaar) die hij christen was! Zo schrijft hij: „God is genadig, laten we Zijn liefde erkennen en ons leven aan Hem toewijden. Het is waar, Hij brengt zo nu en dan bitter lijden en beproevingen over ons, maar er is zoetheid in de smart; het zijn gedachten van vrede en liefde.”
Dit tekent zijn houding in het dragen van zijn lijden, hoewel hij soms aangevochten wordt. En dat had hij niet van zichzelf: „De Heere zegende mij op mijn ziekbed boven bidden en denken en gaf mij kracht van boven, naar Zijn genadige belofte.”
Ondanks zijn ziekte sticht hij een school die vooral door arme Joodse kinderen bezocht wordt. Hij vertelt hun van het Oude en het Nieuwe Testament en vooral van de Heere Jezus Christus en de noodzaak van bekering. Dat werk is niet ongezegend gebleven. Na zijn dood heeft deze school nog jarenlang tot veel zegen mogen functioneren.
Dit boekje is een bemoediging voor degenen die zich in onze dagen inzetten voor de verbreiding van het Evangelie onder het Joodse volk. Want de God van Adolph en Philip Saphir is nog Dezelfde. Dat geeft verwachting als in onze dagen pogingen worden ondernomen om ingang te vinden bij de Joden, ook in Boedapest.
De auteur is algemeen secretaris van het Deputaatschap voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten.
Boekgegevens
Het bewogen leven van een Israëliet. Uit de brieven en het dagboek van Philip Saphir, door Adolph Saphir; vert. en inl. L. J. van Valen; uitg. De Banier, Apeldoorn, 2010; ISBN 978 90 336 0947 3; 144 blz.; € 9,95.
