Het plan van Maria Damanaki, Europees Commissaris voor Visserij, lijkt vergezocht, maar het is Damanaki menens: deze maand nog start een eerste proefproject in de Middellandse Zee. Vissers gaan er met speciale netten plastic uit het water vissen dat later gerecycleerd kan worden.

Op papier heeft het plan niets dan voordelen: er wordt iets gedaan aan de groeiende berg plastic in de zee, waar zeedieren en vogels zich in verstikken. De vissers van hun kant krijgen een nieuwe bron van inkomsten. De EU-lidstaten zullen aanvankelijk de vissers subsidiëren, maar op termijn hoopt Europa dat de praktijk winstgevend kan worden.

Bijvangst

De timing van het voorstel is niet toevallig: vissers voeren een bittere strijd tegen strengere Europese regels op bijvangst, de praktijk waarbij vissersboten de minder commercieel interessante soorten terugwerpen in zee. Die bijvangst kan oplopen tot twee derde, en vormt een ernstige schade voor de mariene ecosystemen. In de Noordzee alleen al wordt jaarlijks ongeveer een miljoen ton bijvangst dood teruggeworpen in zee.

Het nieuwe plan is dan ook een zoenoffer naar de vissers, net nu Damanaki vrijdag een conferentie organiseert rond het thema met alle betrokkenen.

„Een einde stellen aan de praktijken waarbij eetbare vis teruggeworpen wordt, is in het belang van de vissers en de consumenten”, zegt Damanaki in de Britse krant The Guardian. „Het moet gebeuren – we kunnen niet toelaten dat consumenten geen vis eten omdat ze het probleem van de bijvangst haten. Maar de mensen in de visserij voelen zich onzeker over deze veranderingen. Daarom zijn er aanmoedigingsmaatregelen nodig.”

Damanaki heeft nog meer plannen om de vissers te steunen. Ze onderzoekt of de EU de import van visproducten kan verbieden die uit landen afkomstig zijn waar geen duurzame standaarden gebruikt worden in de visserij.