Rechtbank zaak Nij Beets: raadselachtig, bizar, gruwelijk
LEEUWARDEN (ANP) – De rechtbank in Leeuwarden veroordeelde dinsdag de 26-jarige Sietske H. uit Nij Beets tot een celstraf van twaalf jaar wegens het doden van haar vier kinderen. Hieronder volgen enkele passages uit de uitspraak:
„De weeën en de pijn van de bevallingen heeft verdachte met een welhaast bovenmenselijke inspanning weten te onderdrukken zodat haar huisgenoten niets merkten.”
„Raadselachtig is het, waarom verdachte na het doden van haar eerste kind het nog drie keer tot een zwangerschap liet komen, alle drie weer gevolgd door kinderdoding. Wie er in de huidige tijd voor kiest om seksuele gemeenschap met iemand te hebben, kan nagenoeg vrijelijk beschikken over voorbehoedsmiddelen. Mocht dan nog een ongewenste zwangerschap ontstaan, kan altijd nog aan abortus en adoptie worden gedacht. Opvallend is dat verdachte met de vader van de kinderen steeds onbeschermd seks had.”
„Het argument van verdachte dat zij voor haar ouders de perfecte dochter wilde zijn is tot op zekere hoogte voelbaar. Onbegrijpelijk wordt het waar zij die wens liet prevaleren boven het leven van vier pasgeboren baby’s. Het is de rechtbank overigens niet duidelijk geworden wat verdachte er werkelijk toe heeft gebracht om deze gruwelijke feiten te plegen.”
„De zaak is zodanig bizar en uitzonderlijk dat er welhaast sprake moet zijn van een stoornis van de geest, in welke mate dan ook.”
„De rechtbank betreurt de weigering aan het onderzoek in het PBC, omdat met de deskundigheid van het PBC meer inzicht gekregen had kunnen worden in de geestesgesteldheid van verdachte ten tijde van de kinderdodingen.”
„Voor zover een dergelijk onderzoek zou kunnen leiden tot een tbs-advies, wordt vaak vergeten dat de impliciete doelstelling van een tbs-maatregel is dat de veroordeelde weer zoveel mogelijk genezen of aangepast in de samenleving terugkeert; een doelstelling die in het gevangeniswezen niet voorop kan staan.”
„De rechtbank kan dan ook niet anders dan - hoe bizar deze zaak ook is - uitgaan van de volledige toerekeningsvatbaarheid van verdachte en het vermoeden van een stoornis laten voor wat het is.”