de nuance dat het hier om serieuze problemen gaat. Volgens het verslag (RD 23-5) over de door de pedagoog Micha de Winter gehouden lezing ”De waan van het perfecte kind” werd gesteld dat ouders steeds meer van hun kinderen verwachten. Ze moeten aan een ideaalbeeld voldoen. Er wordt gepoogd de kinderen een actief en zinvol leven te geven, waarin het kind goed presteert. Als een kind niet aan dit ideaalbeeld voldoet, wordt er een verklaring gezocht: autisme, ADHD, dyslexie, hoogbegaafdheid.

We willen hier niets aan af doen, maar misten in het artikel over deze lezing wel de nuance dat het hier om serieuze problemen gaat. Ongetwijfeld zijn er ouders die alles op alles zetten en een excuus voor het niet voldoen aan een ideaalbeeld zoeken. Anderzijds is het wel realiteit dat autisme, ADHD, dyslexie en hoogbegaafdheid voor veel ouders en hun kind(eren) een groot probleem betekenen.

Het gaat ons, als vereniging Choochem, vooral om wat er gezegd wordt over hoogbegaafdheid. In het artikel over de lezing wordt de suggestie gewekt dat ouders op zoek zijn naar een etiket voor hun kind. Het is alleen maar positief om hoogbegaafd te zijn, zo lijkt het. In onze waarneming is dit slechts tot op zekere hoogte waar.

Problemen
Hoogbegaafdheid kan grote problemen met zich meebrengen in de persoonlijke ontwikkeling, zowel opschool als in de kerk. Ouders en hun hoogbegaafde kinderen zien zich bijvoorbeeld geconfronteerd met een gebrek aan cognitieve uitdaging of met problemen in de sociale omgang door het op een andere golflengte opereren. Dit heeft consequenties voor het hele leven van hoogbegaafden.

Als blijkt dat iemand hoogbegaafd is, kan dat veel onduidelijkheden verhelpen. Momenteel zijn er diverse mogelijkheden om vast te stellen of iemand al dan niet hoogbegaafd is. Vroege signalering biedt veel voordelen, omdat een kind dan geholpen kan worden bij het leren door het uitdaging te bieden. Daarmee wordt voorkomen dat het gaat onderpresteren en vastloopt in zijn eigen hoge idealen of dat het zich aanpast aan de groepsnorm en op die manier niet zijn eigen grenzen leert kennen.

Onze vereniging helpt betrokkenen (en hun ouders/begeleiders) wegwijs te worden in deze wereld van testen, presteren en onderpresteren, eigen of groepsnorm en aanpassen of opvallen. Door mogelijkheden te bieden tot onderling contact kan bovendien de eigen situatie gerelativeerd worden.

Ook is het volgens ons geen oplossing om zowel verbreding als versnelling in het onderwijs af te wijzen. Hoogbegaafde kinderen een onderwijsprogramma aanbieden dat past bij hun cognitieve en sociaal-emotionele ontwikkeling, is niet meer dan aansluiting zoeken bij hun ontwikkeling en identiteit. Daarmee wordt erkenning geboden voor hoe zij gemaakt zijn.

Verveling
De stelling van Martine Delfos dat hoogbegaafden zich nooit vervelen, is naar onze ervaring dan ook niet correct. Het probleem is juist dat hoogbegaafden zich vervelen door gebrek aan uitdaging.

De vereniging Choochem is opgericht ter ondersteuning van hoogbegaafde christenen. Ouders van hoogbegaafde kinderen, hoogbegaafde volwassenen en geïnteresseerde betrokkenen kunnen hier terecht met hun vragen en problemen. Dit alles binnen een christelijk kader. Hoogbegaafden hebben individuele talenten van God gekregen om te gebruiken. In het gebruik van hun talenten komen zij tot hun recht. Deze mogen zij ook ontplooien, tot Zijn eer.

De auteur maakt deel uit van het bestuur van Choochem.