„Gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen…”

Hoe langer wij in de zonden leven, des te moeilijker is het van de zonden te scheiden. Kan een Moorman zijn huid veranderen of een luipaard zijn vlekken? Zo kunt u ook wat goeds doen, die gewend bent kwaad te doen. Het schijnt dat de profeet het onmogelijke vraagt als hij stelt de boezemzonden te verlaten.

Voorwaar, bij de mensen is dit onmogelijk, maar bij God niet. Hoe langer wij echter onboetvaardig in de zonden blijven leven, hoe zwakker en zieker worden wij. Onze wil verduistert meer en meer en verhardt onze consciëntie. Hoe langer de mens wacht zich te bekeren, des te moeilijker het wordt. Wie vroeg begint, bekeert zich met de helft minder moeite.

Ook de vreselijke en zorgelijke stand waarin de zondaar is zolang hij onboetvaardig is, kan ons leren hoe nodig het is dat de ware bekering tot God al vroeg betracht wordt. O, zondaar die nog geen lust heb om te gedenken aan uw Schepper, om te zoeken Wie u gemaakt heeft. Uw staat is geheel verschrikkelijk op dit ogenblik, want het hele gewicht van Gods toorn hangt daaraan. Gij zijt in het grootste gevaar.

Joos van Laren, predikant te Vlissingen

(”Predikaties over bijzondere teksten”, 1670)