In Rusland liepen honderdduizenden mee in de pro-regeringsoptochten, die waren georganiseerd door regeringspartijen en vakbonden. Enkelingen hielden ook marsen tegen de regering, zoals extreemlinkse activisten in het centrum van Moskou. Die riepen op tot revolutie: „Of het nu Caïro of Moskou is, alleen door te vechten krijgen jullie je rechten”, riepen ze.

In Frankrijk hield het extreemrechtse Front National (FN) zijn traditionele optocht met een nieuw imago. De populaire nieuwe leider Marine Le Pen had skinheadkapsels en bomberjacks verboden. De grote vakbonden hielden circa tweehonderd marsen in heel Frankrijk. Vakbond CGT telde er 120.000 mensen: flink minder dan de 350.000 vorig jaar.

In Duitsland liepen 423.000 mensen mee, zo’n 60.000 minder dan het voorgaande jaar. „1 mei is geen vakantiedag. Het is een dag waarop we demonstreren voor de rechten van werknemers”, zei voorman Michael Sommer van vakbond DGB bij een betoging in Kassel. Hij noemde de betoging een duidelijk signaal aan bondskanselier Angela Merkel. „Eerlijke lonen, fatsoenlijk werk en sociale zekerheid vormen het minimum dat werknemers in dit land verwachten, nodig hebben en we steeds opnieuw moeten bevechten”.

In Oostenrijk gebruikte kanselier Werner Faymann de 1 meiviering in Wenen om de banken te kritiseren. „Als alles goed gaat, zullen ze hun zakken vullen”, zei hij tegen 100.000 aanwezigen. „Als de dingen slecht gaan, zijn het de belastingbetalers die moeten betalen.”

In Istanbul, de grootste stad van Turkije, kwamen duizenden bijeen op het Taksimplein. Ze zwaaiden met vlaggen en zongen liederen. Tot vorig jaar was het plein verboden voor de bijeenkomsten, omdat hier in 1977 bij de 1 meiviering 33 mensen werden doodgeschoten.

In Griekenland liepen ongeveer 15.000 mensen in een optocht tegen de strenge bezuinigingen van de overheid. De Griekse bonden hebben een algemene staking uitgeroepen voor 11 mei.

In de Verenigde Staten wordt de Dag van Arbeid traditioneel pas gevierd in september, omdat het de 1 meiparades te socialistisch vindt.