De ouders van de vrouw wilden het behandelverslag van de inrichting lezen om zo te kunnen achterhalen wat er aan de zelfdoding vooraf is gegaan. De instelling weigerde dat.

Volgens de instelling zouden patiënten voortaan minder open tegen hulpverleners zijn als ze weten dat informatie over hen openbaar kan worden gemaakt. Het medisch beroepsgeheim zou hiermee op losse schroeven komen te staan.

Er ontstond een juridisch steekspel dat jaren duurde. Eerst was het ministerie van Volksgezondheid het met de ouders eens en wilde inzage geven. Toen er vanuit de wereld van de geestelijke gezondheidszorg onrust over de kwestie ontstond, veranderde het ministerie van standpunt.

Volgens het departement dreigde de situatie dat instellingen als psychiatrische ziekenhuizen voorzichtiger en terughoudender zouden worden in het rapporteren over zaken als suïcide. Volgens de wet zijn ze verplicht daarvan verslag te doen. De Inspectie voor de Gezondheidszorg moet die gevallen vervolgens onderzoeken. Het ministerie was bang dat die toezichthoudende taak van de inspectie in het gedrang zou komen door gebrek aan informatie, en dat wilde het ministerie voorkomen.

De ouders stapten vervolgens naar de rechtbank in Den Bosch en die stelde hen in 2010 in het gelijk. Het ministerie en de Gelderse Roos gingen toen in beroep bij Raad van State. Die heeft woensdag het vonnis van de rechtbank in Den Bosch vernietigd.