„Gedenk aan uw Schepper in de dagen uwer jongelingschap, eer dat de kwade dagen komen…”

Wij lezen in Jesaja 40: „Heft uw ogen op omhoog en ziet Wie deze dingen geschapen heeft…” Zie, de Heere gebiedt ons daaraan de denken. Te denken aan Zijn oneindige macht, geopenbaard door het wonderbaarlijke werk van de schepping van hemel en aarde.

De reden is duidelijk: het oog van de meester maakt de luie dienstknecht vlijtig en naarstig in zijn werk. Zolang als wij denken aan de oneindige macht van God, geopenbaard door dat wonderbaarlijke werk van de schepping van hemel en aarde, leven wij in vreze. Zo haast wij dit uit het hoofd stellen, storten wij in de zonde.

Dus staat dan dit leerstuk vast, dat het de schuldige plicht is van ieder mens om altijd voor ogen te stellen, en nooit uit zijn gedachte te laten gaan: de oneindige macht van God door dat wonderlijke werk van de schepping. Het moet ons dienen tot een bestraffing.

Gewis, zouden wij in onze onboetvaardigheid en onze zonden durven voortgaan, als wij gedenken aan onze Schepper en Zijn oneindige macht in het werk van de schepping? Zouden wij dan durven zondigen in pronken en pralen?

Joos van Laren, predikant te Vlissingen

(”Predikaties over bijzondere teksten”, 1670)