Zonnediesel voor een prikje
Het dieseltje komt voorlopig niet droog te staan. Terwijl aardolie langzaam opraakt, laat het Amerikaanse bedrijf Joule cyanobacteriën heel efficiënt biodiesel maken. Of dit het ei van Columbus is, weet de wereld volgens de directeur binnen twee jaar.
In „ongekend hoog tempo” scheiden de bacteriën van Joule biodiesel af, zo ronkt het persbericht. Wat ze daarvoor nodig hebben is alleen zonlicht, water en CO2, net als groeiend gras.
De diesel is spotgoedkoop. Een vat van 159 liter kost niet meer dan 30 dollar, terwijl de prijs van een vat ruwe aardolie nu al meer dan 100 dollar bedraagt.
Het lijkt op een regelrechte doorbraak. En dat is het volgens Joule ook. „Dit is een revolutie in de oliebranche. Als we gelijk hebben, verandert deze technologie de wereld”, meent directeur Bill Sims.
Wetenschappers reageren echter sceptisch. Volgens Timothy Donohue, hoogleraar bacteriologie aan de universiteit van Wisconsin, moet Joule de technologie eerst maar eens op grotere schaal demonstreren.
„Veel goede ideeën gaan onderuit als ze industrieel worden toegepast. Dit systeem kán werken; het grootste struikelblok zit hem echter in drie letters: ”zal” het ook werken?” Donohue is daar niet van overtuigd.
Ook Philip Pienkos van het National Renewable Energy Laboratory heeft er zijn twijfels bij. „De technologie is briljant, maar nog niet bewezen.” Volgens Sims van Joule is het niet de eerste keer dat een doorbraak sceptisch wordt bejegend.
Zijn bedrijf bestaat pas sinds 2007. De afgelopen jaren werkte de firma in stilte aan het biobrandstofproject; het paste cyanobacteriën genetisch aan, zodat ze diesel gingen afscheiden. Nadat onafhankelijke wetenschappers van de universiteit Harvard eerder dit jaar de bevindingen van het innovatieve bedrijf bevestigden, was de tijd aangebroken er meer ruchtbaarheid aan te geven. Sims’ boodschap komt op een goed moment: de olieprijzen rijzen de pan uit.
Al decennia getroosten mensen zich de moeite om brandstof te maken met behulp van zonne-energie. Vaak gaat het daarbij om het vervaardigen van ethanol uit biomassa zoals mais of biodiesel uit algen. De kostprijs daarvan ligt echter nog altijd boven die van brandstof uit aardolie.
Joule claimt echter die kostbare tussenstap –plant of alg– niet nodig te hebben: de olie die de bacteriën produceren, is direct te oogsten. Dit procedé zou jaarlijks per hectare 140.000 liter biodiesel opleveren, vijf keer zo veel als de efficiëntste algenkweek.
Om zijn gelijk te bewijzen, bouwt het bedrijf een demonstratiefabriek van 4 hectare groot. Sims: „Binnen twee jaar kan ze draaien en dan weten we of het een succes is of niet.” Als het lukt, is Joule er echter nog niet klaar mee. Om met cyanobacteriën in de wereldbehoefte aan aardolie te voorzien, is een oppervlakte nodig ter grootte van de Benelux.
