Alleen de kliniek van het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam is overigens op dit moment klaar om de ingreep te verrichten.

Kremer verwacht dat in Nederland jaarlijks een kleine honderd vrouwen hun eicellen zullen laten invriezen. De meesten hebben daarvoor een medische reden, bijvoorbeeld kanker. Maar sommigen zullen het ook willen laten doen omdat ze wel een kinderwens hebben, maar pas in een latere fase van hun leven. Eicellen laten invriezen om niet-medische redenen zal niet overal mogelijk zijn, zegt Kremer. Een aantal klinieken heeft daarvoor onvoldoende capaciteit of geeft prioriteit aan vrouwen met een medische achtergrond.

Vrouwen die hun eicellen om niet-medische redenen willen laten invriezen, zullen dat waarschijnlijk zelf moeten betalen. Kremer schat dat het stimuleren van de aanmaak van eicellen en het oogsten van eitjes per cyclus ongeveer 3000 euro zal kosten. Daarbij komen dan nog de kosten voor bevriezen en bewaren van het materiaal. Het terugplaatsen is een gewone ivf-procedure die onder de normale vergoedingsrichtlijnen valt.

„Een vrouw die haar eitjes laat invriezen, kan als ze een geschikte partner heeft gevonden natuurlijk op de gewone manier zwanger worden. Dan zijn de ingevroren eitjes niet meer nodig. Maar ze kan ook net als ieder ander problemen krijgen met zwanger worden en dan krijgt zij gewoon een vruchtbaarheidsbehandeling, als ze dat wil, ongeacht of er nu eigen eitjes op voorraad zijn of niet”, legt Kremer uit.

De NVOG-voorzitter benadrukt dat vrouwen niet tot hun 45ste eitjes kunnen laten invriezen. „We behandelen vrouwen tot rond de 40 jaar, afhankelijk van de kwaliteit van hun eitjes. Onder bepaalde voorwaarden plaatsen we wel terug bij vrouwen van 41 tot 45 jaar.” Overigens zal het ziekenhuis waar Kremer werkt, het Universitair Medisch Centrum St Radboud in Nijmegen (UMC), geen vrouwen met een niet-medische reden in behandeling nemen.